schmitt02

Wyznaczenie charakterystyk statycznych tranzystorowego przerzutnika Schmitta

1. Schemat układu pomiarowego

GF

rL

Rys. 1. Schemat blokowy układu do wyznaczania charakterystyk

statycznych przerzutnika Schmitta metodą "punkt po punkcie"

2. Warunki pomiaru

Charakterystykę statyczną przerzutnika Schmitta zdejmujemy w klasycznym układzie pomiarowym, tzn. na wejście układu podajemy z zasilacza napięcie stałe, regulowane od 0 do momentu zmiany stanu układu (Uwe ^ U⁷!) i w kierunku przeciwnym (Uwe < U') do zera. Napięcie na wejściu i wyjściu mierzymy z dużą dokładnością (np. woltomierzem cyfrowym) i rysujemy wykres

Charakterystykę tę można również wyznaczyć metodą oscyloskopową, podając na wejście układu pomiarowego (i na wejście kanału X oscyloskopu) poprzez kondensator C (rys. 1) napięcie sinusoidalne (trójkątne) z generatora funkcji GF o amplitudzie dobranej tak, aby był spełniony warunek:    > U/.

Ponieważ zmienne napięcie sterujące jest sygnałem małej częstotliwości (50Hz do 1kHz), charakterystyka na ekranie oscyloskopu obrazuje statyczną pracę układu.

Charakterystyki statyczne należy wyznaczyć dla dwóch skrajnych położeń potencjometru R_E-(maksimum i minimum pętli histerezy).

Mierzyć: U_WE, U._A-v, U_CI, U_E (obliczyć l_Ci, I_c;). Podczas pomiarów oscyloskopowych należy zanotować współczynniki odchylania kanałów X i Y1 i odrysować oscylogram charakterystyki w odpowiedniej skali.