Przeciwpancerny pocisk kierowany 3M6 służy do zwalczania celów opancerzonych stałych i ruchomych z odległości do ok. 2000 m. Pociski te wystrzeliwane są z lekkich wyrzutni 2P26 o czterech prowadnicach zamontowanych na samochodach terenowych GAZ-69 lub ciężkich wyrzutni o trzech prowadnicach umieszczonych na opancerzonych samochodach rozpoznawczych BRDM.
Pociski 3M6 charakteryzują się wysokimi walorami użytkowymi, głównie dużą zdolnością przebicia pancerza, pozwalającą na zniszczenie każdego współczesnego czołgu, niezawodnością działania oraz dużym prawdopodobieństwem trafienia celu.
Kierowanie pociskami 3M6 prowadzi się zdalnie, przy czym sygnały kierujące wytwarzane są na skutek ręcznego wychylania dźwigni na pulpicie operatora, zamontowanym na wyrzutni, bądź też na pulpicie wynośnym przy strzelaniu spoza wyrzutni. Sygnały kierujące przesyłane są do pocisku za pomocą przewodowej linii przesyłowej.
Ze względu na swoje charakterystyki, pocisk 3M6 zaliczany jest do klasy pocisków ciężkich.
2. PODSTAWOWE DANE TAKTYCZNO-TECHNICZNE PRZECIWPANCERNEGO POCISKU KIEROWANEGO 3M6
Masa pocisku |
— ok. 25 kg |
Kaliber pocisku |
— 130 mm |
Długość pocisku |
— ok. 1200 mm |
Rozpiętość płatów |
— ok. 760 mm |
Odległość skutecznego zwalczania celu — do 2200 m | |
Średnia prędkość pocisku |
— ok. 115 m/s |
Szybkostrzelność |
2—3 strz./min. |
Głowica |
— kumulacyjna |
System kierowania |
— zdalny ręczny za pomocą sygnałów kierujących, przesyłanych przewodową linią przesyłową |
Napęd |
— silnik rakietowy na paliwo stałe |
Pocisk 3M6 składa się z dwóch podstawowych niezależnych od siebie zespołów:
— głowicy z zapalnikiem i ładunkiem * kumulacyjnym,
— kadłuba z czterema płatami rozmieszczonymi krzyżowo, zawierającego pokładową aparaturę kierowania i układ napędowy.
Budowa tych zespołów i przeznaczenie oraz działanie poszczególnych części skła-dowycjh omówione są niżej.
Głowica daje się łatwo oddzielać od kadłuba i łączyć z nim. Składa się z korpusu, w którym znajduje się ładunek kumulacyjny z zapalnikiem. Głowica wyposażona jest w zapalnik głowicowy, mechaniczny natychmiastowego działania z elektrycznym zapłonem mechanizmu uzbrojenia. Podstawowymi mechanizmami zapalnika są:
— mechanizm zabezpieczaj ą-c o-u zbrajający służący do zabezpieczenia zapalnika w czasie obsługi oraz zapewnienia niezawodnego uzbrojenia go na torze lotu pocisku w odległości ok. 100 m od wyrzutni;
— mechanizm uderzeniowy, zapewniający nakłucie spłonki pobudzającej w momencie uderzenia pocisku w przeszkodę.
Ładunek kumulacyjny składa się z obudowy wykonanej z lekkiego stopu, wypełnionej kruszącym materiałem wybuchowym, z wydrążeniem stożkowym, od strony przedniej wyłożonym metalową wkładką kumulacyjną. W dolnej części obudowy umieszczony jest pobudzacz, soczewka--ekran do sterowania przebiegiem fali de-tonacyjnej oraz spłonka pobudzająca. Do podstawy wkładki kumulacyjnej przymocowana jest stożkowa osłona, której zadaniem jest skupienie strumienia kumulacyjnego w momencie jego formowania.
Pokładowa aparatura kierowana przeznaczona jest do dokonywania zmiany kierunku lotu pocisku w płaszczyznach: poziomej i pionowej, zgodnie z sygnałami kierowania wytwarzanymi przez operatora oraz do stabilizacji kąta obrotu pocisku względem jego osi wzdłużnej.
7