SDC12987

SDC12987



i Itodzoł oasedow posuwu i scrwonapętjów awKiitt NC

mutatora i szczotek. Zastosowanie magnesów trwałych w słojanie umożliwiło zarówno zmniejszenie wymiarów gabaiytowych silnika, jak i zwiększenie liczby biegunów stojana. Dlatego nominalne prędkości takich silników mieszczą się w granicach 1200-^1500 obr/min. Silniki o budowie konwencjonalnej charakteryzuje duża bezwładność wirnika, co nie wpływa korzystnie na właściwości dynamiczne. Osiągane przyspieszenia wynoszą 3000-^6000 rad/s2. Duża bezwładność wirnika ma także swoją zaletę, w postaci bezpośredniego łączenia wałka silnika ze śrubą pociągową. Pojemność cieplna takich silników jest niemała, co umożliwia zarówno krótkotrwałe przeciążenia (moment szczytowy) 5 -H0 razy, jak i długotrwałe obciążenie statyczne momentem znamionowym.

Zastosowanie silników bezszczotkanych stanowi próbę usunięcia największej wady napędów stałoprądowych, tj. przyspieszonego zużywania się komutatora i szczotek W silnikach tych odwrócono zasadę działania silnika prądu stałego. Magnesy trwałe, generujące stałe póle magnetyczne, zostały umieszczone na wirniku, natomiast uzwojenie stojana jest zasilane prądem stałym. Tym sposobem nie ma potrzeby stosowania mechanicznego komutatora, ale musi mieć miejsce zjawisko komutacji elektronicznej. W silnikach prądu stałego oznacza to, że prąd musi być dostarczony do kolejnych uzwojeń stojana w chwili, w której obracający się wirnik zajmuje odpowiednie położenie względem tego uzwojenia. Oznacza to, że komutacja musi być wymuszana w sposób sztuczny; jest to tzw. komutacja elektroniczna. Układ sterowania silnika bezszczotkowego musi więc dodatkowo zapewniać komutację, co zasadniczo komplikuje jego strukturę.

Do zalet silników bezszczotkowych należy m.in. rozmieszczenie uzwojeń w stajanie silnika, co sprzyja jego chłodzeniu. Taki silnik ma lepsze właściwości cieplne, a co za tym idzie bezpośredni wpływ na właściwości statyczne i dynamiczne.

Na lysunku 4.4 przedstawiono podział serwonapędów prądu przemień n e g o, tj. zasilanych prądem przemiennym trójfazowym, o bezstopniowo zmienianej częstotliwości zasilania silnika, tzw. napędów falownikowych. Obecnie uważa się, że są to najlepsze pod względem właściwości eksploatacyjnych serwo na pędy obrabiarek NC.

W klasyfikacji silników prądu przemiennego przedstawionych na rysunku 4.4 uwzględniono zarówno podział na silniki o ruchu obrotowym, jak i postępowym t silniki liniowe). Obecnie w przemyśle zdecydowanie dominują silniki o ruchu obrotowym (ponad 99%), które są tańsze i w większości spotykanych zastosowań obrabiarek NC spełniają wymagania zarówno statyczne, jak i dynamiczne. Jednakże pojawiają się nowe obszary zastosowań obrabiarek NC (nazywane obróbkami niekonwencjonalnymi), gdzie specyficzne wymagania technologiczne narzucają bardzo wysokie wymagania odnośnie do parametrów kinematycznych (duże prędkości ruchu, bardzo duże przyspieszenia) i dokładności pozycjonowania; są


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
SDC12988 4. Podział napędów posuwu i scrwonapędów obrabiarek NC NAPĘDY PRĄDU
63023 SDC12986 4. Podział napędów posuwu i scrwonapędów obrabiarek NC W serwonapędach prądu stałego
SDC12982 4. Podział napędów posuwu i serwonapędów obrabiarek NC Rys. 4.1. Podział napędów posuwu obr
SDC12983 4. Podział napędów posuwu i serwonapędów obrabiarek NC Można zaryzykować stwierdzenie, że p
SDC12985 4. Podział napędów posuwu i serwonapędów obrabiarek NC Napędy z silnikami dyskretnymi nie w
SDC12989 4. Podział napędów posuwu i serwonapędów obrabiarek NC tym względem gorsze) oraz możliwość
80063 SDC12984 L/l O Rys. 4.2. Podział napędów posuwu ze względu na rodzaj sterowania NC

więcej podobnych podstron