skanowanie0006 (Kopia powodująca konflikty (użytkownik�rt B) 13 10 10)

7. Wartość funkcji autokorelacji sygnału o ograniczonej mocy średniej dla argumentu zerowego:

A. osiąga minimum (§) osiąga maksimum (Q) równa jest mocy średniej sygnału

D. równa jest energii sygnału

E. równa jest zero

F. mocy wzajemnej sygnału i jego przesuniętą kopii

8. Które z wymienionych niżej stwierdzeń dotyczących sygnałów mocy jest prawdą:

A. funkcja autokorelacji sygnału rzeczywistego jest funkcją zespoloną funkcja autokorelacji sygnału zespolonego jest funkcją parzystą funkcja autokorelacji sygnału zespolonego jest funkcją hermitowską funkcja autokorelacji jest F-transformowalna w zwykłym sensie funkcja autokorelacji sygnału rzeczywistego jest funkcją parzystą funkcja autokorelacji sygnału rzeczywistego jest funkcją nieparzystą

9. Związek pomiędzy funkcją autokorelacji i widmem mocy sygnału określa:

A. para przekształceń Hilberta

\b) para przekształceń Fouriera (w sensie granicznym)

C. twierdzenie Parsevala

D. twierdzenie Rayleigha

E. zasada superpozycji

(f) proste i odwrotne przekształcenie Fouriera (w sensie granicznym)

10. Poni2ej narysuj (pamiętając o poprawnym opisie układu współrzędnych) przebieg funkcji autokorelacji okresowego ciągu wizyjnych impulsów prostokątnych.^ _t-__i .—^ ^^ p~₍ ^

-W.

-T„ Ta *-^T« 3T₀ A

5. Przetwarzanie sygnałów analogowych przez układy liniowe.

1. Czy stacjonarny przyczynowy układ liniowy ciągły w czasie spełnia warunek:

_ jeżeli y([)=r[*(f j] ^to m+*o)= rfe^ł. +‘o)l gdzie: T - operator przekszt., t₀ - stała

m. TAK' B. NIE

2. Pnzyczynowość układu oznacza, źe:

A. układ spełnia zasadę superpozycji

(§) odpowiedź układu nie może wyprzedzać wymuszenia

C. odpowiedź układu pojawia się równocześnie z wymuszeniem

D. odpowiedź układu wyprzedza wymuszenie

E. odpowiedź układu nie zależy od przeszłych wartości wymuszenia «/'f) odpowiedź układu nie zależy od przyszłych wartości wymuszenia

3. Odpowiedzią impulsową ciągłego w czasie układu liniowego nazywamy jego reakcję na pobudzenie testowe postaci

i0, skoku jednostkowego

B. delty Kroneckera © delty Diraca

D. funkcji Heaviside'a

E. prostokątnego impulsu wizyjnego dystrybucji Diraca

4. Odpowiedzią jednostkową ciągłego w czasie układu liniowego nazywamy jego reakcję na pobudzenie testowe w postaci

^c-A) skoku jednostkowego

B. delty Kroneckera

C. delty Diraca

<Q? funkcji Heaviside'a

E. prostokątnego impulsu wizyjnego

F. dystrybucji O raca .

5. Poniżej napisz w najprostszej postaci wzór określający związek pomiędzy pobudzeniem x{t), reakcją ){t) i

odpowiedzią impulsową *(/) stacjonarnego, liniowego układu przyczynowego. j(4-) •=_ v (k )olt~ )*

~aO

6. Poniżej napisz w najprostszej postaci wzór określający związek pomiędzy widmem sygnału pobudzającego X(a), widmem sygnału wyjściowego y(») i transmitancją częstotliwościową H{jia) stacjonarnego, liniowego układu przyczynowego.

6. Przekształcenie Hilberta. Sygnał analityczny.

1. Poniżej napisz wzór określający relację pomiędzy szerokością widma oraz pulsacją środkową sygnału wąskopasmowego.

2. Postać analityczna sygnału jest

A. sygnałem rzeczywistym sygnałem zespolonym

C. sygnałem zespolonym o nieograniczonym i równomiernym widmie amplitudowym

D. sygnałem zespolonym o ograniczonym do pulsacji dodatnich widmie amplitudowym

E. sygnałem rzeczywistym o ograniczonym do pulsacji dodatnich widm le amplitudowym

F. sygnałem rzeczywistym o nieograniczonym i równomiernym widmie amplitudowym

3. Poniżej napisz wzór na amplitudę chwilową sygnału wąskopasmowego.,Jeżeli jego postać analityczną opisuje

wyrażenie z_x(t)-x(t)+M |^₀| _=N/*%) f x

4. Poniżej napisz wzór na pulsację chwilową sygnału wąskopasmowego, jeżeli postać analityczną sygnału opisuje

wyrażenie i_x(r)=a(ż)+ jx(t)=x(t)e¹^. n \ ^ )

CaJ V- >' a*

5. Proste przekształcenie Hilberta

A. pozwala wyznaczyć część rzeczywistą sygnału analitycznego /e5) pozwala wyznaczyć część urojoną sygnału analitycznego ^"C. pozwala wyznaczyć sygnał skojarzony z sygnałem rzeczywistym

D. przenosi sygnał w dziedzinę pulsacji E jest przekształceniem nieliniowym

F. częstotliwości

6. Przedstawienie sygnału wąskopasmowego x(t) w postaci drgania uogólnionego opisuje wyrażenie:

A. z_r(f)=;t(r)+ Jx(t) (j) ;»:(<)=Af(r)cos [w t + <p(z)] C. z(i)= t/cos(co₀r + <p₀) D. X(t)=X(t)e^J^

7. Obwiednię zespoloną sygnału wąskopasmowego x(t) opisuje wyrażenie: