skanowanie0013 (64)

[ infekcje ]

rodzie wywołują jedynie serotypy 1, 3, 6 i 8. Ponieważ wirusy te charakteryzuje wysoka odporność na warunki środowiska zewnętrznego, mogą przez długi czas utrzymywać się w środowisku fermy. Zwykle każda ferma jest zakażona zestawem różnych serotypów entero-wirusów. Świnie w wieku rozrodczym w danym stadzie są w pełni odporne na zakażenie występującymi lokalnie serotypami. Jeśli jednak dojdzie do infekcji loch innym, nowym seroty-pem, mogą u nich wystąpić wymienione wyżej objawy kliniczne. Enterowirusy izolowano również z układu moczowo-płciowego knura. Do zanieczyszczenia nasienia wirusem może dojść również w trakcie jego pobierania. Nie wykazano jednak aby inseminacja zakażonym nasieniem wpływała no płodność loch. Zakażenie knurów może prowadzić do zaburzeń w morfologii plemników i obniżonego libido.

Ze względu na podobieństwo objawów rozrodczych termin SMEDI jest niekiedy stosowany również w odniesieniu do zakażeń parwowiru-sem świń (PPV). Parwowirus świń występuje na świecie ubikwitarnie i jest najczęstszym i najważniejszym czynnikiem zakaźnym zaburzeń rozrodczych. Podobnie jak enterowirusy może wywoływać zamieranie zarodków, mu-mifikację i rodzenie marlwych prosiąt u ciężarnych loch, które wcześniej nie miały kontaktu z wirusem.

Wirus ten namnaża się w przewodzie pokarmowym świń nie wywołując żadnych objawów, teść nfarwytfe <j(Ąw(wy m mmk( śccdmska-we i wiele ze środków dezynfekcyjnych. U knurów zakażenie nie wywołuje zwykle żadnych objawów klinicznych, zmian w jakości nasienia czy libido. Knury mogą siać wirus z nasieniem, ale tylko w ostrej fazie zakażenia. Nasienie może być jednak zanieczyszczone obecnym powszechnie w środowisku wirusem, w trakcie jego pobierania. Samice zakażone przed kryciem infekcję przechodzą bezobjawowo. Jeśli jednak zakażenie nastąpi w trakcie pierwszych 55 dni ciąży dochodzi do różnego rodzaju zaburzeń. Płody zakażone przed 35 dniem ciąży giną i ulegają resorpcji w związku z czym obserwuje się zmniejszoną liczebność miotów. Płody zakażone między 35 a 55 dniem ciąży ulegają mumifikacji. Późniejsze zakażenie nie powoduje na ogół zaburzeń w rozrodzie. Uważa się, że po zakażeniu PPV świnie pozostają odporne do końca życia. Jednakże niektóre obserwacje terenowe wskazują, że zaprzestanie szczepień przeciw PPV przyczynia się do pojawienia się zaburzeń w rozrodzie.

Wirus choroby Aujeszkyego (ADV) jest herpeswirusem głównie przenoszonym drogą kropelkową a miejscem jego namnażania jest śluzówka nosa i gardła. Namnażanie może mieć również miejsce w układzie rozrodczym. Wirus może być izolowany z moczu lub nasienia zakażonych knurów, gdzie niekiedy osiąga bardzo wysokie miana. Siewstwo wirusa z nasieniem nie jest związane z występowaniem objawów klinicznych lub zmianami w jakości nasienia. Do okresowego siewstwa może dochodzić również u knurów zakażonych laten-tnie, czyli w przypadku wbudowania genomu ADV w genom komórki. Wirus ADV ma zdolność przenikania przez łożysko i zakażania płodów. U loch zakażonych na początku ciąży może dochodzić do zamierania zarodków, a po zakażeniu w drugim lub trzecim trymestrze ciąży

W przypadku niektórych .chorób, np. PRRS, kategoryzacja nasienia jako I wolnego od wirusa czy jako I zakażonego jest szczególnie trudna ze względu na zmienną w czasie wiremię, wykrywalność przeciwciał jak i zmienne siewstwo drobnoustroju z nasieniem.

do ronienia, rodzenia martwych lub słabych prosiąt, które giną w ciągu pierwszych 48 godzin życia. Zaburzenia ze strony układu rozrodczego dotyczą zwykle około 20% ciężarnych samic. U loch inseminowonych zakażonym nasieniem może wystąpić zapalenie pochwy i błony śluzowej macicy.

Cirkowirus świń typ 2 (PCV2) jest głównym czynnikiem etiologicznym poodsadzenio-wego wielonarządowego zespołu wyniszczającego świń (PMWS) a także innych chorób określanych wspólną nazwą chorób związanych z PCV2 (PCVD). Wśród nich wymienia się również zaburzenia w rozrodzie, takie jak późne ronienia i rodzenie się martwych prosiąt.

Wirus PCV2 może być obecny w nasieniu zakażonych knurów lecz praktyczna rola nasienia jako wektora szerzenia się PCV2 nie jest znana. Wirus PCV2 izolowano z nasienia również w przypadku obecności swoistych przeciwciał w surowicy knura. Wyniki doświadczalnego zakażenia knurów wykazały siewstwo PCV2 z nasieniem po wystąpieniu wiremii, które jednak trwało dłużej niż obecność wirusa we krwi. Najwyższe miana wirusa wykrywano w nasieniu w 2-4 tyg. po zakażeniu. Żadna z 9 naiwnych loszek inseminowonych nasieniem zawierającym PCV2 nie uległa serokonwersji. Dane te nie dowodzą, że nasienie faktycznie może być wektorem zakażeń PCV2. Należy pamiętać, że może do niej dojść wyłącznie u wrażliwych (serologicznie ujemnych) samic. Zaburzenia w rozrodzie wywołane przez PCV2, udokumentowane wynikami badań laboratoryjnych, są bardzo rzadkie i dotyczą tylko samic, które nie miały wcześniej kontaktu z wirusem. Z drugiej strony niektóre obserwacje lekarzy weterynarii dotyczące poprawy parametrów rozrodu po wprowadzeniu szczepień loch przeciw PCV2 mogłyby wskazywać na istnienie nie rozpoznanego jeszcze związku między przewlekłym zakażeniem PCV2 a zaburzeniami rozrodczymi u loch.

Knury zakażone wirusem klasycznego pomoru świń (CSFV) z rodzaju Pestmrus mogą siać ten drobnoustrój z nasieniem nawet przez 53 dni po infekcji. Zakażone wirusem mierne mże był przytzyty Mtj) brhy a także zarodków. Wirus ten jest niezwykle niebezpieczny ze względu na to, że zakażenie niekiedy przebiega ze słabo wyrażonymi objawami klinicznymi lub wręcz bezobjawowo, szczególnie u starszych świń. Należy pamiętać, że świnie są wrażliwe na zakażenia również innymi pestiwirusami powszechnie występującymi u przeżuwaczy (wirus wirusowej biegunki i choroby błon śluzowych bydła - BVDV oraz wirus choroby granicznej owiec - BDV). Świnie urodzone przez lochy zakażone BVDV mogą siać wirus. Wirusa BVDV izolowano również ze śliny, moczu i nasienia bezpłodnego knura. Obecnie uważa się, że problem zakażeń świń pestiwirusami, innymi niż CSFV, ma głównie znaczenie jako element wikłający rozpoznawanie pomoru.

Choroba niebieskiego oka wywoływana przez wirusa rubula (paramyxovirus) jest poważnym problemem w Meksyku, w której przebiegu obserwuje się problemy rozrodcze. Knury, podobnie jak inne dorosłe świnie, nie wykazują objawów klinicznych. Może dochodzić do zapalenia jąder i najądrzy i w ostrych przypadkach do utraty libido. Transmisja z nasieniem nie zo-

lęcznica