|)o jedne) * probówek wini' ok. I cm3 roztworu bromku potasu, a do drugiej ok, I «ui* jodku potasu, Następnie do obu dodać po ok. 1 cm3 wody chlorowej. Obserwowad^B chodzące zmiany.
Do kolejnych dwóch probówek wlać po ok. 1 cm3 wody bromowej. Następni® V pierwszej dodać kilka kropli chlorku potasu, a do drugiej kilka kropli roztworu jnillQfl potasu. Obserwować zachodzące zmiany.
Do następnych dwóch probówek wlać po ok. 1 cm3 wody i po 5 kropli roztworu Judu w jodku potasu. Następnie do pierwszej dodać kilka kropli roztworu chlorku potasy j^fl drugiej kilka kropli roztworu bromku potasu. Obserwować zachodzące zmiany. Zapinaj wszystkie obserwacje.
środki ostrożności Postępowanie z odpadami
Pary chloru i bromu wydzielające się z Zawartość probówek wylać do pojeifliM ich roztworów są trujące i silnie drażnią- nika na pozostałe odpady chemiczne, fl
ce - pracować wyłącznie pod digesto-rium. Roztwory bromu są żrące - zaleca się stosowanie rękawic ochronnych. Roztwór jodu silnie barwi skórę i ubrania.
ytania dodatkowe
. Jak w podobnych reakcjach zachowywałyby się roztwory fluoru i fluorku potasurB Uszereguj badane fluorowce według malejącej aktywności chemicznej i uzasadnfflul powiedź.
I Jlaczego rozpuszczalność jodu w wodzie znacznie wzrasta po dodaniu jodku potasu?
1 )o jakich celów wykorzystuje się płyn Lugola lub alkoholowy roztwór jodu? Jaka wła* ściwość jodu jest w takim wypadku wykorzystywana?
dczynniki
>ztwory soli: chlorku kobaltu(II), chlor-
Szkło
Probówki, statyw na probówki.
i manganu(II) i azotanu(V) nikłu(II),
% roztwór wodorotlenku sodu.
trzech probówek wlać po ok. 1 cm3 roztworów soli, odpowiednio, chlorku kobaltu(II), rlui manganu(II) i azotanu(V) niklu(II). Następnie dodać do nich po ok. 1 cm3 roztwo-'odorotlenku sodu. Obserwować przebieg reakcji natychmiast po dodaniu odczynnika, ównleż po 5 i 10 minutach. W tym czasie probówkami należy co jakiś czas wstrząsać, lśnić obserwacje, pisząc równania odpowiednich reakcji.
Postępowanie z odpadami
Zawartość probówek wylać do pojemnika na odpady soli metali ciężkich.
jlwl wór wodorotlenku sodu jest żrący, jlttlt' Uobaltu(II) i niklu(II) są toksyczne | być rakotwórcze. Sole kobaltu(II) iii| niebezpieczne dla środowiska natural-iii |n i - nie wylewać do zlewu.
Bftanla dodatkowe
|, |nk należałoby przeprowadzić powyższe reakcje, aby uniknąć utleniania i otrzymać i w< >dorotlenki badanych kationów na niższym stopniu utleniania?
! ( o to jest autoutlenianie? Podaj przykład.
m[cgvnniki Szkło i aparatura
> Kawałki metali: magnezu, glinu, cynku, Probówki, statyw na probówki, mała
|el u/,a, cyny, ołowiu i miedzi, stężony zlewka.
■f % kwas solny, stężony (65%) roztwór kwasu azotowego(V).
Wykonanie
pt) siedmiu probówek wrzucić po małym kawałku wymienionych metali. Następnie doił mi po ok. 2 cm3 5% roztworu HC1 i obserwować zachodzące przemiany.
Do kolejnych siedmiu probówek wrzucić po małym kawałku wymienionych metali. (Mroźnie dodać po ok. 2 cm3 stężonego roztworu HC1 i obserwować zachodzące przemiany.
Do następnych trzech probówek wrzucić po małym kawałku glinu, ołowiu i miedzi. (Mroźnie dodać po ok. 2 cm3 stężonego roztworu HN03 i obserwować zachodzące przemiany.
Zapisać wszystkie obserwacje.
Postępowanie z odpadami
Zawartość probówek po rozcieńczeniu wodą wlać do pojemnika na odpady soli metali ciężkich. Nieprzereagowane resztki metali po przepłukaniu wodą wyrzucić do pojemnika na odpady stałe.
Środki ostrożności
Pracować wyłącznie pod digestorium.
Stężone roztwory kwasu solnego i azotowego^) są silnie żrące, zwłaszcza kwas azotowy(V) szybko uszkadza skórę I barwi ją na żółto. Zaleca się pracować w rękawicach ochronnych. Opary wydobywające się z roztworów wymienionych kwasów są silnie drażniące dla układu oddechowego, a gazy powstające w wyniku reakcji metali z HN03 są trujące.
63