Segregator2 Strona2

b) Do probówki zawierającej 2 cm³ roztworu siarczanu(VI) miedzi(II) dodaj około 2 cm³ wodorotlenku sodu. Nie stosuj nadmiaru wodorotlenku sodu. Do otrzymanego układu wiej około 2 cm³ gliceryny i wytrząsaj zawartość probówki do momentu rozpuszczenia się osadu. Obserwuj zmiany zabarwienia roztworu.

Zapisz obserwacje i wnioski w zeszycie.

Obserwacje

a)    Podczas dodawania wody amoniakalnej do roztworu siarczanu(VI) miedzi(II) wytrąca się niebieski osad. Dodanie nadmiaru wody amoniakalnej powoduje rozpuszczenie się tego osadu, a następnie zmianę barwy roztworu z niebieskiej na ciemnoszafirową.

b)    Dodanie roztworu wodorotlenku sodu do roztworu soli miedzi(II) powoduje wytrącenie niebieskiego osadu. Dodanie gliceryny i wytrząsanie powoduje rozpuszczenie osadu wodorotlenku i zmianę zabarwienia z jasnoniebieskiego na niebiesko-fioletowe.

Wnioski

1.    W reakcji siarczanu(VI) miedzi(II) z wodą amoniakalną wydziela się wodorotlenek miedzi(II), ponieważ NH₃ alkalizuje środowisko:

CuS0₄ + 2NH₃ • H₂0-> Cu(OH)₂i + (NH₄)₂S0₄

Cu²⁺ + 2NH₃ • H₂0-> Cu(OH)₂4 + 2NH₄

Trudno rozpuszczalny w wodzie Cu(OH)₂ rozpuszcza się w nadmiarze amoniaku, ponieważ miedź tworzy z amoniakiem związek kompleksowjc

Cu(OH)₂ + 4NH₃ • H₂0-> [Cu(NH₃)₄](OH)₂ + 4H₂0

Cu(OH)₂ + 4NH₃ • H₂0-» [Cu(NH₃)₄]²⁺ + 20H" + 4H₂0

Jest to wodorotlenek tetraminamiedzi(II).

2.    Działanie roztworu wodorotlenku sodu na roztwór siarczanu(YI) miedzi(II) powoduje wytrącenie wodorotlenku miedzi(II):

CuS0₄ + 2NaOH-> Cu(OH)₂i + Na^

Cu²⁺ + 20H"-» Cu(OH)₂T

Trudno rozpuszczalny w wodzie Cu(OH)₂ tworzy następnie rozpuszczalny związek kompleksów}? z gliceryną, o charakterystycznym niebiesko-fioletowym zabarwieniu:

Cu(OH)₂ + C₃H₅(OH)₃-> [Cu(OH)₂(C₃H₅(OH)₃)]

Jest to glicerynadiwodorotlenomiedź(II) [budowę tego związku przedstawia r}?sunek na str. 355 w podręczniku].

121