Zadaniem formy, które musi być uwzględnione przy jej konstruowaniu, jest nie tylko odwzorowanie kształtu gniazda przez tworzywo, ale również osiągnięcie:
A — jakości użytkowej, a więc oczekiwanej jakości wyrobu, tzn.
• wyglądu,
• własności użytkowych, wynikających z cech nominalnych materiału i cech nabytych w procesie wtryskiwania,
• dokładności wymiarowo-kształtowej;
B — jakości produkcyjnej, a więc łatwości obsługi, tzn.
• szerokiego okna przetwórstwa dla stosowania regulacji procesu,
• trwałości;
C — jakości rynkowej, a w7ięc zysku, tzn.
• efektywności produkcji,
• konkurencyjności rynkowej.
Oczekiwania producentów wyrobów wtryskowych w zakresie jakości, czasu i terminowości wykonania form coraz bardziej rozmijają się z możliwościami narzędziowni. Spełnienie stawianych warunków wymaga zasadniczych przemian w tradycyjnej organizacji narzędziowni. Nowoczesna narzędziownia musi być przygotowana do wytwarzania atestowanych form klasy QS, to znaczy takich, których funkcjonalność jest całkowicie podporządkowana warunkom produkcji kooperacyjnej wielkich branż przemysłowych, spożywczych i innych. Formom tym stawia się bardzo wysokie i zróżnicowane wymagania, lecz cechuje je duża dowolność konstrukcyjna i wykonawcza, ponieważ każdy nowy wyrób wymaga innych rozwiązań. Nieuniknione jest więc powstawanie błędów, które w efekcie końcowymi prowadzą do występowania już ponad normalnej liczby braków, a nawet niebezpiecznej wadliwości wyrobów końcowych.
Sytuacja ta stała się niepokojąca nie tylko ze względu na rosnące straty produkcyjne, ale również możliwość zwiększenia awaryjności, np. w motoryzacji. W niektórych krajach podjęty został program mający7 na celu określenie przyczyn tej sytuacji. Badania przyczyn powstawania wad produkcyjnych prowadzone za granicąw znaczącej liczbie firm |4,5| obejmowały cały proces: od projektu funkcjonalnego wyrobu aż do fazy produkcji. Stwierdzono, że sumarycznie we wszystkich badanych przypadkach przyczyną ok. 75% wad były błędy spowodowane złą konstrukcją wyrobu, niesprawdzo-
H
r
nymi założeniami wstępnymi oraz nieprawidłowym przebiegiem konstruowania i wykonywania form (rys. 1.2). W wyniku podjętych dopiero po próbach działań interwencyjnych udaje się przeciętnie usunąć tylko ok. 80% wszystkich błędów. Tak więc o jakości produkcji decyduje pozostałe 20% wad wyrobów i konieczne staje się albo ich zaakceptowanie, albo gruntowne przerobienie formy, ze wszystkimi skutkami opóźnień i przerw w produkcji.
1 hoo -10001 1000-10000 |
Koszt usunięcia |
jednego błędu w ( |
Powstawanie
błędów
O
Q
O
X
, e*
Powstawanie 75% błędów
Możliwe usunięcie 80% błędów
Cal: max. 4 blęd na 1mln. sztuk
*>
PRODUKCJA
PRZYGOTOWANIE PRODUKCJI
Rys. 1.2 Powstawanie błędów w łańcuchu uruchomienia produkcji wyrobów wtryskiwanych [4]
Określono wówczas ogólną zasadę, że jeśli usuwanie błędu w fazie projektu kosztowało 1 DEM, to w fazie wykonywania kształtek próbnych kosztowało już 100 — 1000 DEM, a po przyjęciu formy do produkcji 1000 — 10 000 DEM.
Wynika stąd, że polityka jakości dotycząca nowego przedsięwzięcia powinna dotyczyć nie tylko fazy produkcji, lecz także jej przygotowania w fazie projektowania poszczególnych elementów, a później w fazie konstruowania i wykonywania form. Działanie nowego systemu powinno opierać się na zasadzie prewencji możliwych błędów, czyli wprowadzania skutecznych metod „wczesnego ostrzegania i reagowania”. W konsekwencji producent samochodów lub sprzętu AGD musi prowadzić systemowy nadzór nad wszystkimi etapami przygotowania produkcji, wliczając w to również budowę form.
Tak więc obecnie nie tylko w produkcji, ale również w narzędziowniach stosowane są coraz bardziej skuteczne metody analityczne oceny' i przewidywania błędów (narzę-
9