skanuj0010 (448)

grapy odniesienia. Naznaczanie bywa przyczyną deprecjonowania jednostek I grup społecznych.

Samonaznaczanie- niektórzy określająjako naznaczanie symboliczne. Koncepcja naznaczania symbolicznego zrodział się z badań nad homoseksualistami. Na podstawie wywiadów autorzy (Warren, Johnson) doszli do wniosku, że pomimo iż większość z nich nie doświadczyła formalnych naznaczeó to spełniała kryteria dewiacji wtórnej. W naznaczaniu symbolicznym mamy do czynienia z reakcją społeczna lecz ma ona inny, mniej dosłowny charakter.Samonaznaczanie jest możliwe ponieważ dewiacyjne etykietki funkcjonują w przestrzeni kulturowej danego społeczeństwa. Dlatego tez ludzie najczęściej zdają sobie sprawę z tego jakie zachowania są w danej kulturze nie aprobowane, uważane za wykraczające poza graice ludzkiej tolerancji. W związku z tym, “przyszli dewianci” mająmozliwość obserwowania procesu negatywnych naznaczeń zanim sami zaczną naruszać normy.

Aby doszło do naznaczenia symbolicznego Wg Erdwina Pfuhla muszą być spełnione trzy warunki:

1)    świadomość istnienia reguł

2)    świadomość ze postępuje się w nie aprobowany sposób

3)    świadomość, że “tacy” ludzie są rusko cenienie

O samonaznaczeniu możemy mówić w odniesieniu do dewiacji jako statusu osiągniętego I przypisanego.

D) Mechanizmy naznaczania

Tdcwiadyjf^ stereotypy- Stereotypizacja i typizacja rzeczywistości są naturalnymi cechami

sprawnie funkcjonować wotaczającym świecie ludzie są zmuszeni kategoryzować i szufladkować rzeczywistość. Korzenie stereotypów tkwią w niewiedzy. Stereotypy dewiacyjne firnk&ńj^wa&rzestrzem kulturowej dając podstawę do określonych oczekiwań w sytuacjach w których przychodzi nam zetknąć się osobiście z dewiantem.

Zdaniem Erdwina i H. Pfuhla stereotypy dewiacyjne mają następujące konsekwencje:

1. są traktowane j ako rzeczywiste    cech lub zachowań poszczególnych dewiantów lujlch kategorii ( np. spotykamy się z życzliwym

karłem i z przekonaniem mówi, jp>to^:fejlapliefjfyjątek, gdyż wszystkie karły są złośliwe),

2.    skutkiem stereotypów dewiac^^el(:|^.taa^ps6ga do

oczekiwania złego zachowania od dewianSppsrJió interpretowania sytuacji

niejednoznacznych jako przejawów dewiacj i. RelacjerZ osobami naznaczonymi są zdeterminowane

zarówno

faktami ich nagannego zachowania    podobnego

zachowania w przyszłości,

3.    istnienie stereotypów dochodzi

społeczną widownię osób odpowiadających stereofypónr»ifesiś^®^im,

4.    stereotypy stanowią podstawę do prowadzenia 2^łeł|s$i jednostek, które mają być formalnie naznaczone piętnem di^S6$jnym.

Stereotypy odgrywają bardzo

działalności instytucji, których zadaniem jfeOśęhabiUtacjdidewianiów bez względu na chęć samych zainteresowanych.

Ceremonie degradacji statusu* Ipw&peiĘieg®:pojęcia był Harold Garfinkel. Garfinkel rozpatrywał ceremonię degradacjisS^^.^«8eif8^l moralnego oburzenia, jakie wzbudza d&i * postępowanie. Moralne oburzemllżnajdi^ifi^ wyraz wiRS,publicznym oskarżeniu, w trakcie