skanuj0014

03^

^ł

Klejenie na gorąco - wytrzymałość na ścinanie od 25 + 27 [MPa], czas utwardzania od 1,5-2 [h], naciski 0,08[MPa], temperatura od 160-180°C.

Połączenia wciskowe

Połączenie wciskowe powstanie przy — montażu elementów o większym wymiarze zewnętrznym (czop) z częścią obejmującą (oprawę) o mniejszym wymiarze wewnętrznym.

Rys. 4.1 Połączenia wciskowe: a) bezpośrednie, b) pośrednie

D >D_W W= d_z-D_w

W — dodatnia różnica wymiarów wcisk - ujemny luz

W montowanych częściach powstaną odkształcenia sprężyste, które wywołują docisk na powierzchni styku. Wobec powyższego jest możliwe przenoszenie obciążeń wzdłużnych lub momentu skręcającego.

Połączenia wciskowe: pośrednie i bezpośrednie zależnie od technologii: wtłaczane i skurczowe. Połączenie kombinowane polega na równoczesnym ogrzaniu oprawy i oziębieniu czopa. Często stosuje się też ogrzanie oprawy w połączeniach wtłaczanych, co umożliwia zastosowanie pras o mniejszej sile nacisku.

Zalety połączeń wciskowych:

dokładna współosiowość;

-    brak elementów dodatkowych;

-    proste i tanie wykonanie;

duża obciążalność złącza (obciążenia zmienne i udarowe).

Wady połączeń wciskowych:

-    znaczne obciążenia montażowe;

-    trudność uzyskania żądanego wcisku;

-    dodatkowe zabezpieczenia.

W przypadku połączeń wciskowych, które są przewidywane do montażu, przed montażem używamy odpowiednich smarów (olej rzepakowy z dodatkiem talku lub smar grafitowy). Połączenia o bardzo dużym wcisku przewidziane do demontaży wyposażamy w kanały smarowe.

12