skanuj0014

gdzie Vr, V_k, V_m, Vs to objętości odpowiednio: retencji, kolumny, fazy ruchomej i fazy stacjonarnej. Kiedy substancja dzielona nie ulega w żadnej z faz dysocjacji, dimeryzacji ani reakcjom chemicznym D = K_p (zob. rozdział 1.2). Metoda chromatografii w' przeciwprądzie była stosowana do wyznaczania współczynników podziału dla substacji o znaczeniu medycznym i przemysłowym [57-59] oraz związków ulegających dysocjacji [60,61]. Wykorzystanie tej bardzo dobrej metody wyznaczania współczynników podziału jest ograniczone dostępnością aparatury, która jest mało rozpowszechniona i trudna do nabycia. Problemem w metodzie CCC jest też „płynięcie” fazy stacjonarnej, która nie jest osadzona na nośniku. Problem ten można rozwiązać poprzez przeprowadzenie w' żel cieczy pełniącej rolę fazy stacjonarnej, co przy zachowaniu odpowiednich warunków, nie ma wądywoi na uzyskiwane wartości K_p [62],

Rówmież inne techniki chromatograficzne były wykorzystywane do pośredniego wyznaczania wartości K_p. Pyka i Miszczyk [54] wyznaczali K_ow metodą chromatografii cienkowarstwowej z fazą odwróconą (ang. Reversed Phase Thin-Layer Chromatography, RP-TLC) stosując korelację pomiędzy danymi retencyjnymi a współczynnikiem podziału. Współczynnniki podziału były wyznaczane pośrednio również metodą GC, w oparciu o korelację K_p z indeksami retencji [25,63]. Inną pośrednią metodą, stosowaną do wyznaczania współczynników podziału była elektroforeza kapilarna (ang. Capillary Electrophoresis, CE) [64-66], na przykład z wykorzystaniem w charakterze fazy ruchomej roztworu micelamego [65] lub mikroemulsji [66], co pozwalało na rozdzielenie cząstek nie posiadających ładunku elektrycznego.    __

1.5.3. Metody obliczeniowe

Metody eksperymentalne, zwłaszcza bezpośrednie są najlepszym sposobem uzyskania dokładnych wartości współczynników podziału, mają jednak tę w'adę że są czasochłonne i pracochłonne. Sposobem na szybkie wyznaczenie wartości K_p wielu związków' jednocześnie są metody obliczeniowe, wykorzystujące dane o strukturze związków. Metody takie pozwalają przewidzieć podział związków w określonym układzie rozpuszczalników', bez konieczności posiadania wzorców, a nawet jeszcze zanim związek zostanie zsyntezowany. Współczynniki podziału są silnie związane z niektórymi właściwościami związków', m.in. Hpofilowością oraz podziałem w takich układach jak np. krew-tkanki, a więc znajomość K_p, zanim dysponuje się określoną substancją, umożliwia podejmowanie decyzji o syntezie pewnych związków (np. leków), o oczekiwanych właściwościach i zaniechaniu syntezy