skanuj0018 (225)

Dziecko z FAS w systemie edukacji

wspierać i stymulować, np. dzieci z ADHD, tak samo jak dzieci z FAS czy niższym od [przeciętnego rozwojem intelektualnym, wymagają wielokrotnych powtórzeń (ćwiczeń) zanim opanują jakąś umiejętność. Tak samo wymagają pracy nieyńkl^lowach, ale na Konkretach, obrazach, rysunkach czy planach.

I Takie spojrzenie pozwala już pójść krok dalej - nie tylko wiem coś na temat zaburzenia, ale mogę już podejmować się zadania, które przedtem budziło we mnie lęk i napięcie. Dojście do takiej konkluzji jest tym ważniejsze, że dzieci z FAS mają ogromną [ ilość deficytów i nie jesteśmy w stanie wyrównywać ich jednocześnie. Możemy jednak wspierać dziecko w każdym kontakcie z nim, a tych kontaktów w czasie jego wielogo-i dzinnego pobytu w szkole może być bardzo dużo. 1 każdy kontakt będący odpowiedzią na potrzeby dziecka, to tak potrzebna mu stymulacja rozwoju, i Chcąc dziecku pomóc, często poszukujemy najbardziej skutecznej i jedynie słusznej metody. Nie ma w tym nic nagannego (a wręcz przeciwnie), jeśli nie zapomnimy przy tym o dziecku i jego potrzebach. Metody bowiem mogą być bardzo różne, ale [ najważniejsze jest, żeby ta, którą stosujemy,.pomogła w dotarciu do dziecka. Jeżeli nie ma dobrej relacji, to nawet najbardziej nowatorska technika niczego nie daje. To rodzi pytanie: dlaczego tak się dzieje?

| Badania psychologiczne pokazują, że dzieci podejmują się konkretnych działań na : bazie motywacji zewnętrznej, czyli mówiąc prościej - robią to dla kogoś, dla ważnej dla nich osoby. Dla dziecka osobą ważną jest ta, z którą nawiązało silną więź emocjonalną. Efekt pracy zależy więc od tego, o czym wspominałam już wcześniej — od jakości relacji, i Ponieważ, kilkunastoletnie dzieci z FAS emocjonalnie są na poziomie kilkulatka, to ta I zależność od relacji jest jeszcze większa.

Nie ma Jedynie słusznej" metody pomocy psychologiczno- j -pedagogicznej. Dziecku z FAS niezbędne jest podejście holistyczne (pomoc psychologiczna, edukacyjna, społeczna, medyczna, w tym rehabilitacyjna).

♦ ♦♦

Podstawą pomocy nie są wyszukane teorie, czy wspaniałe nowoczesne techniki (chociaż są ważne), ale poziom relacji | między osobą udzielającą pomocy, a tę pomoc odbierającą. Efekty (sukces) zależą od tego, jak ułożą się relacje między nimi.