skanuj0020

w niecałym 0,5% małżeństw z grupy kontrolnej, w 9% małżeństw pacjentów uzależnionych od alkoholu i w 18% związków narkomanów. We wszystkich tych populacjach oralizm był potrzebą o wiele częściej ujawnianą przez mężczyzn niż przez kobiety.

Analizm

Analizm polega na osiąganiu orgazmu, satysfakcji seksualnej przez kontakty doodbytnicze. Należy różnicować go z pobudzaniem analnym, np. w przypadku kobiet z bardzo luźną, szeroką pochwą partner palcem drażni pochwę od strony odbytu w trakcie stosunku seksualnego.

Analizm najczęściej polega na doodbytniczych kontaktach seksualnych w związkach hetero- i homoseksualnych, rzadziej natomiast jest spotykany jako forma masturbacji.

Porównując dane raportów sócjoseksuologicznych od czasu ukazania się słynnego raportu Kinseya, można zauważyć systematyczny wzrost popularności tej metody współżycia. McCary (1978) podaje, że kontakty analne występują u 50% homoseksualistów, a blisko 50% kobiet miało tego typu doświadczenie w swoim życiu seksualnym (w tym 30% w formie stosunku doodbytniczego, a 30% w formie drażnienia palcem przez partnera). W badaniach własnych (Starowicz 1984) kontakty analne ujawniło: 3,6% pacjentów uzależnionych od alkoholu i 20,9% ich żon, około 20% narkomanów i 33% ich partnerek oraz 5% partnerów z grupy kontrolnej. W badaniach tych pojęcie ańalizmu było ograniczone do stosunków doodbytniczych.

Kontakty analne najczęściej są prowokowane przez następujące przyczyny (Starowicz 1983):

—    fiksacja analna (uwarunkowania psychiczne z wczesnego dzieciństwa),

—    tendencje homo- i biseksualne,

—    potrzeba eskalacji bodźców seksualnych w celu osiągnięcia podniecenia,

—    zastępcza forma realizacji potrzeb seksualnych,

—    uzupełnienie form współżycia w przypadku nieprzystosowania seksualnego,

—    konformizm i naśladownictwo określonej mody,

—    metoda zapobiegania ciąży.

Analizm jako podstawowa forma osiągania orgazmu i satysfakcji seksualnej częściej występuje w związkach nomoseksual-nych. W badanych przeze mnie populacjach kontakty analne były pod względem ilościowym w mniejszości wobec typowych form współżycia, a w grupie kontrolnej najczęściej wiązały się z czynnikiem mody, ciekawości i były traktowane jako jedna z prawidłowych form współżycia seksualnego.

Rozpowszechnienie analizmu na Zachodzie obecnie ujawnia tendencje spadkowe, albowiem w wyniku ujawnienia groźnej choroby AIDS oraz wielu infekcji wywoływanych przez szczepy bakteryjne z okolic odbytu na narządach płciowych mężczyzn zainteresowanie tą formą współżycia zmalało.

W wieloletniej pracy biegłego spotkałem się z analizmem w 3 sprawach rozwodowych, w 14 przypadkach pedofilii homoseksualnej oraz w 11 przypadkach przestępstw seksualnych (zgwałcenie, związki kazirodcze).

Homoseksualizm

Homoseksualizfn polega na osiąganiu satysfakcji seksualnej przez kontakt z partnerem tej samej płci. Wyróżnia się różne postacie homoseksualizmu: pederastię (kontakty doodbytnicze), efebofilię (starszy mężczyzna i chłopiec), korofilię (starsza kobieta i dziewczyna), miłość lesbijską (kobieta z kobietą).

Homoseksualizm, zdaniem większości badaczy, obejmuje 1— 5% pppulacji. Tordjman (1982) ocenia, iż dotyKa on 6% mężczyzn i 3% kobiet. Większe natomiast są rozbieżności w ocenie doświadczenia kontaktu homoseksualnego. Szacuje się, że takie doświadczenie miało 7—37% populacji. W badaniach własnych (Starowicz 1984) doświadczenia homoseksualne stwierdziłem u 1,6% pacjentów uzależnionych od alkoholu, 13,0% narkomanów, 10% ich partnerek, 5% badanej grupy kontrolnej.

Piśmiennictwo dotyczące homoseksualizmu obejmuje kilkaset pozycji, w tym wiele monografii. W Polsce bogate informacje na ten tęmat podaje Imieliński (1963, 1968, 1974, 1982), a także monografie z zakresu seksuologii (Giese 1972).

Spośród wysuwanych hipotez dotyczących rozwoju orientacji homoseksualnej do najczęściej spotykanych należą hipotezy o:

—    uwarunkowaniach prenatalnych (ukierunkowanie zachowań seksualnych w okresie rozwoju płodowego),

—    predyspozycjach biologicznych (hormonalnych, konstytucjonalnych),

—    uwarunkowaniach rodzinnych, np. matki nadmiernie opiekuńcze i uwodzicielskie lub też nadmiernie karzące i odrzucające, ojcowie wzbudzający lęk i poczucie zagrożenia, negatywne doświadczenia w kontaktach z braćmi, a pozytywne w kontaktach z siostrami, oswojenie się w domu

41