skanuj0021 6

1. Lista znaków

Główną część tego słownika stanowi lista 881 kanji, które w 1946r. zostały uznane przez japońskie Ministerstwo Edukacji za kanji podstawowe. Jednocześnie kanji te zostały zatwierdzone jako obowiązkowy kurs szkoły podstawowej. Sześć stopni, na które lista tych kanji jest podzielona, odpowiada programowi sześciu klas szkoły podstawowej.

Kanji z rozdziału "Znaki ogólnego użytku” stanowią pozostałą część znaków, które w tym samym czasie zostały wybrane przez Ministerstwo spośród kilku tysięcy znaków i uznane za znaki do których należy się ograniczyć w życiu codziennym. Późnej obie te listy zostały wzbogacone o nowe znaki, które okazały się niezbędne. Lista tych znaków zamieszczona jest w podrozdziale "Znaki uzupełniające”.

Przy każdym znaku podane są jego czytania. Czytanie-on zapisane jest w katakanie, natomiast czytanie-kun w hiraganie. W przypadku czasowników oraz przymiotników hiragana jest przedzielona znakiem    Część hiragany poprzedzająca ten

znak jest czytaniem samego kanji, natomiast hiragana występująca po tym znaku stanowi zmienną końcówkę danego słowa, zwaną okurigana.

Przykładowo, czytania-kun kanji M są zapisane: oraz    h. Oznacza to, że za pomocą dodania odpowiednich

końcówek, w tym przypadku:    6, Z. 6, oraz dźr-S z kanji H

można utworzyć trzy odmienne słowa, a mianowicie IŁ& - patrzeć,    - być widocznym, oraz    - pokazywać.

Przy każdym znaku należącym do grupy znaków podstawowych zapisane są trzy numery. Górny numer jest numerem porządkowym danego znaku, natomiast dwa dolne numery oznaczają kolejno