ne w środku rzuca ziemniak któremuś z pozostałych uczestników, po czym zamyka oczy. Dzieci przerzucają się ziemniakiem, starając się go jak najszybciej pozbyć (jakby rzeczywiście parzył w palce). W dowolnie wybranym momencie środkowy otwiera oczy i mówi: „Gorący ziemniak”. Osoba, która w tym momencie trzyma w ręku ziemniak, wypada z gry. Można grać do ostatniej rundy z udziałem dwóch osób.
„Tańczący kapelusz”
Dzieci siadają na krzesełkach ustawionych w kręgu. Jedno dziecko ma na głowie kapelusz. Gdy zaczyna grać muzyka -zdejmuje go i zakłada na głowę dziecka siedzącego obok niego. Cały czas trwa przekładanie kapelusz z głowy na głowę. W pewnym momencie muzyka urywa się, a dziecko, które w tej chwili ma na głowie kapelusz, odpada z gry i odchodzi zabierając ze sobą krzesło. Zwycięża to dziecko, które zostaje do końca zabawy
„Chwytanie piłeczki”
Nauczycielka staje na krześle, trzymając w ręku piłeczkę pingpongową, dobrze odbijającą się od podłogi. Dzieci stoją szeregiem, w odległości kilku metrów od niej. Następnie nauczycielka wywołuj e j edno z dzieci, unosi w górę rękę i opuszcza piłeczkę. Wywołane dziecko wybiega, ale dopiero wtedy, gdy nauczycielka wypuści piłkę z dłoni, i możliwie szybko stara się chwycić piłeczkę. Jeśli wybiegnie za wcześnie, odpada z gry. Największą ilość punktów otrzymują ci, którzy schwytali piłeczkę po pierwszym odbiciu od podłogi. Grupa druga to dzieci, które schwytały piłeczkę po drugim odpiciu itp. Przy tej grze nauczycielka powinna mięć pomocnika do notowania wyników.
Dzieci stoją w półkolu. Nauczycielka zapowiada, że jeżeli podniesie ramiona w górę, to wszyscy kładą ręce na kolanach. Jeżeli rozłoży ramiona wbok, to wszyscy zginają ręce w łokciach. Jeżeli jednak wyciągnie ręce w przód, to wszyscy robią to samo. Które dziecko się pomyli, odpada z gry.
Ustawiamy w jednym rzędzie w prostej linii 9 kręgli, każdy w odległości jednego kroku. Zadaniem dzieci jest przejść z zawiązanymi oczami wężem między kręglami z jednego końca na drugi od 1. do 9. kręgla tak, aby nie przewrócić ani jednego. Zwycięża to dziecko, które nie przewróci ani jednego kręgla łub przewróci ich jak najmniej.
Wyznaczamy trasę długości około 10 metrów. Dzieci losują kolejność startu, po czym ustawiają się na wyznaczonej linii. W momencie, kiedy rusza pierwsze dziecko, pozostali uczestnicy zabawy liczą głośno, ile kroków musi zrobić, aby przebyć daną trasę. Zwycięzcą zostaje ten, kto zrobił najmniej kroków.
Przed przystąpieniem do gry nauczycielka rysuje na podłodze spore koło. Będzie to nora dla chomika. W kole rozrzuca się kilkanaście drobnych przedmiotów - to nagromadzone przez chomika przysmaki. Jedno z dzieci zostaje obrońcą nory, pozostali będąnapastnikami. Zadaniem dzieci jest wyciągnięcie jak największej liczby przedmiotów z koła. Napastnik jednak dotknięty ręką
45