Rana tłuczona (vulnus conlusum) - powstaje w wyniku zadziałania narzędzia twardego i tępego (np. pałka, młotek itp.), upadku na twarde podłoże lub zderzenia (np. z pojazdem mechanicznym). Kierunek działania urazu jest prostopadły do powierzchni skóry. Dochodzi do przerwania ciągłości skóry, przynajmniej całej grubości. Brzegi ran są nierówne i zmiażdżone (siniaki), otarte z naskórka, o nieregularnym kształcie, często odwzorowują kształt narzędzia. Dno rany jest nierówne i fragmenty nieuszkodzonej tkanki łącznej tworzą tzw. mostki tkankowe. Zmiażdżone tkanki ulegają martwicy, a po ich wchłonięciu w miejscu rany tworzy się blizna. Proces gojenia rany miażdżonej jest długi i zagrożony wtórnym zakażeniem bakteryjnym.
Ryc. 4. Rana tłuczona skóry głowy
Rana rąbana (vu/nus caesum) - powstaje w wyniku zadziałania ciężkiego narzędzia o względnie tępej krawędzi (np. siekiera, tasak, szabla itp.). Dochodzi do przerwania ciągłości przynajmniej całej grubości skóry. Brzegi rany są nierówne, postrzępione, z szerokim rąbkiem otarcia naskórka i podbiegnięciem krwawym. Rany rąbane zwykłe są głębokie, obejmujące mięśnie i kości. Często rany rąbane spotyka się w obrębie głowy, gdzie współistnieją z ranami tłuczonymi i złamaniami kości czaszki.
38