skanuj0036 (37)

Siedliska terenów górskich

wym gatunkami głównymi są Js, Olsz, Olcz, domieszkami -Bk, KI, Bst; w olszowym gatunkiem głównym jest Ol, domieszkami - Js, Jw, Bk. Jd, Św (występuje tylko w Krainie Karpackiej).

Podszyt: leszczyna, trzmielina, wiciokrzew czarny.

Gatunki runa różniące OIJG od LŁGw Szczaw gajowy Rumex sanguineus Skrzyp olbrzymi Equisetum maximum Turzyca zwisająca Carex penduia Rzeżucha gorzka Cardamine amara Skrzyp leśny Equisetum sylvaticum Merzyk pokrewny Mnium affine Karbieniec pospolity Lycopus europaeus Psianka słodkogórz Solanum dulcamara Swierząbek orzęsiony Chaeropiiyiium hirsutum

4. Roślinność siedlisk leśnych w Polsce

71

Do najbardziej charakterystycznych cech drzewostanu należy jego skład gatunkowy, formy zmieszania oraz układ pionowy warstw roślinności. Drzewostany mogą być jedno- lub wielogatunkowe, jedno-, dwu- albo kilkupiętrowe. Piętrowość drzewostanów można osiągnąć przez odpowiednie prowadzenie rębni lub innych zabiegów pielęgnacyjnych albo poprzez sztuczne wprowadzanie dolnego piętra. Poza piętrami w drzewostanie mogą występować naloty, do których zalicza się małe drzewka wyrosłe głównie w sposób naturalny, przekształcające się w miarę wzrostu w warstwę podrostów, a z czasem tworzące drugie piętro.

Kolejnym elementem drzewostanu jest warstwa podszytowa. Na żyźniejszych siedliskach powstaje ona w sposób naturalny, natomiast na siedliskach słabych, szczególnie boru suchego i boru świeżego, podszyty są wprowadzone sztucznie, zarówno z gatunków krzewiastych jak i drzewiastych, takich jak buk, dąb bezszypułkowy, grab, lipa, świerk. Często do zakładania podszytów używany jest też dąb czerwony. Na skrajnie ubogich siedliskach podszyty zakłada się na podsypce.

Najniższe warstwy roślinności stanowi runo leśne - zielne, trawiaste lub mszyste.

Opisy poszczególnych gatunków w tym rozdziale podzielono na podrozdziały: drzewa, krzewy tworzące podszyt, inne drzewa i krzewy oraz rośliny runa leśnego. W każdym podrozdziale gatunki przedstawione są w układzie alfabetycznym, według nazw polskich; podano też rodziny botaniczne, uwzględniające zmiany w ich nazwach. Przy każdym opisie podano numer strony, na której znajduje się rysunek opisywanej rośliny. Także każda roślina na rysunku opatrzona jest numerem strony, na której znajduje się opis. W skorowidzach polskim i łacińskim podane są obie strony, a także inne, na których wymienione są gatunki w poszczególnych siedliskach. Wyjaśnienia wymaga podrozdział 4.3 - „Inne drzewa i krzewy”. Obok gatunków charakterystycznych dla siedlisk leśnych