skanuj0046

74 ŚREDNIOWIECZNA PIEŚŃ RELIGIJNA POLSKA

Które ja krwią swą odkupił,

Dla (n)ich na krzyżu przybit był, ³⁵ Mękę-m cirpiał i ocet pił”. Alleluja, alleluja.

Na Gorę Oliwną jić kazał,

By każdy s nich tam oglądał, Jako w niebo je(st) wstępował.

⁴⁰ (Alleluja, alleluja).

A gdy sie byli zebrali,

Onego tamo czekali,

Weseli ji oglądali.

Alleluja, alleluja.

⁴⁵ Niektórzy go też pytali,

O przyszłych rzeczach badali, Ale tamo usłyszeli:

Alleluja, (alleluja).

„Nie chciejcie tej tajemnice,

⁵⁰ Ale moj(i) obietnice -

Ducha Świętego weźmiecie”. Alleluja, (alleluja).

Namilszą Matkę swą cieszył,

Na piersi swoje położył,

⁵⁵ Uciesznie barzo obłapił. Alleluja, (alleluja).

Rzeknę-ć: „Matko moja miła, Już bądź wielmi pocieszona, w. 37 jić - iść.

w. 43 weseli ji- wesoło go.

w. 58 wielmi - bardzo.

Jakoś była zasmęcona.

Alleluja, alleluja.

Dziękuj ę-ć Matuchno miła.

Coś mi przez ten czas służyła. Wszytkę pilność przy mnie miała. Alleluja, alleluja.

Acz cię tu na czas zostawię, Wszakoż zawsze z tobą będę. Sam z anjoły po cię pr(z)yjdę. Alleluja, alleluja.

Wszytkim cię wiernym polecam I za Matkę też zostawiam,

Na pociechę jim cię dawam. Alleluja, alleluja.

By w tobie nadzieję mieli I k tobie sie uciekali,

Nabożnie sie polecali”.

Alleluja, alleluja.

A potym wszytki pożegnał,

Barzo mile pocałował, Pocieszenia czekać kazał. Alleluja, alleluja.

Na wschód słońca sie obrocił, Ręce naświętsze podnosił, Wszytkim wiernym błogosławił. Alleluja, (alleluja).

Zatym w niebo szedł Syn Boży, Anjeli słodko śpiewali,

w. 65 na czas - tymczasem, chwilowo.