skanuj0183

20

1. Co to jest strategia i zarządzanie strategiczne

ścia do problematyki zarządzania strategicznego, a także czasu, w którym były formułowane. Nauki o zarządzaniu rozwijają się bowiem bardzo szybko, a wszyscy autorzy korzystają — w większym lub mniejszym stopniu — z dorobku swoich poprzedników.

W tablicy 1.1 zostały przedstawione niektóre definicje strategii. Są one rezultatem tych wszystkich czynników, które już w tej książce przedstawiono, ale — także w dużym stopniu — odmiennych podejść do interesującej nas problematyki. Definicje można podzielić na dwie grupy:

1)    wcześniejsze, zwracające uwagę na to, że strategia jest swego rodzaju odpowiedzią na szanse (okazje) i zagrożenia powstające w otoczeniu przedsiębiorstw; poza tym jest planowana, zamierzona;

2)    nowsze, będące tzw. definicjami eklektycznymi odchodzącymi od rozpatrywania strategii wyłącznie w kontekście szans i zagrożeń oraz atutów (silnych stron) i słabości (słabych stron) organizacji; strategie są traktowane jako rezultat szybkiego podejmowania wyzwań rodzących się w otoczeniu, co powoduje, że nie mają lub nie muszą mieć charakteru długofalowych planów działań.

• ■ - - ■    - -    ------- Tablica 1.1    - — —-----------------

DEFINICJE STRATEGU

1.    Strategia — stworzenie podstawy do określenia misji i celów organizacji, służących realizacji polityk i programów strategicznych oraz metod niezbędnych do wdrożenia strategii umożliwiającej osiągnięcie celów (Steiner i Miner, 1977)

2.    Strategia — wzorce dla potoku działań lub decyzji (Mintzberg i McHugh, 1985).

3.    Strategia — „kompletny plan”, który określa, jakie wybory decyzyjne będą podejmowali gracze w każdej możliwej do przewidzenia sytuacji (von Neumann i Morgenstern, 1944)

4.    Strategia — sposób osiągania celów organizacyjnych (Hatten i Hatten, 1974)

5.    Strategia — wzorzec lub plan, który integruje w zwartą całość główne cele organizacji, polityki i sekwencje działań. Dobrze sformułowana strategia pomaga uzyskiwać i alokować unikalne zasoby, co umożliwia przyjęcie postawy opierającej się na wewnętrznych kompetencjach i mankamentach, antycypować zmiany w otoczeniu i brać pod uwagę posunięcia podejmowane przez inteligentnych oponentów (Quinn, 1988)

6.    Strategia — ustalanie długookresowych podstawowych celów przedsiębiorstwa i określenie kursu działań oraz alokacji zasobów niezbędnych do realizacji tych celów (Chandler, 1962)

7.    Strategia —• plan lub podjęte działania w celu pomnożenia aspiracji w osiągnięciu zamierzonych celów (Miller i Dess, 1996)

Istota wszystkich wcześniejszych podejść do strategii (a w rezultacie tego także do zarządzania strategicznego) polega na założeniu, iż są one wynikiem decyzji będących pewnym wyborem strategicznym, uwzględniającym powiązania między atutami i słabościami organizacji oraz szansami i zagrożeniami występującymi w jej otoczeniu.

Definicje można scharakteryzować następująco (Bamey, 1997):

itodkreślają duży wpływ otoczeąmj strategiczne; zwracają uwagę na & względu na szanse oraz nniirjMj niu lub co najmniej niepowięks: Podkreślają rolę atutów i słabość^ Zwracają uwagę na znaczenie kania konieczności angażowania lamentami. Innymi słowy, przy i zarządzania strategicznego) zi Mniów oraz umiejętności unika będzie mogła wykorzystać szans i ] nego angażowania unikalny aie będzie w stanie osiągać po w istocie rzeczy, zwracają awag|| A oto ilustracja tego problemu: jl gie opierające się na takich sa żadna z nich nie uzyska przei 1991). Przewagę tę kreują b> ukształtowania powiązań raij Właśnie dlatego, rozpatrując nacisk nie tylko na wyróżniaj wyróżniające umiejętności trudnym do naśladowania przez wracając sytuację, należy sl i umiejętności, jeśli nie będ że nie osiągną sukcesów (Bwf Potwierdzenie tego można stoe firmy samochodowe df niezbędnymi do wytwarza sy osiągnęły jedynie te. ki dowaną sieć dystrybucji-1 przewagi konkureacyjnej-L Kładą nacisk na alokację pfeementacii strategii, za n*ch_ a poprzez me — i mej następuje transfomm