Rozwiązanie
Z katalogu: dla łożyska 6210 — C = 3630 daN = 36,3 kN C 36,3
— =-= 6,72 « 6,7
F 5,4
Z tablicy 10.5 odczytujemy: przy n = 500 obr/min i C/F = 6,7 — trwałość łożyska wynosi Lh — 10000 godzin.
Podane zasady doboru łożysk tocznych odnoszą się do przypadków, gdy łożysko jest obciążone tylko siłą poprzeczną (łożysko poprzeczne) lub tylko siłą wzdłużną (łożyska wzdłużne), tzn. zgodnie z założeniami, wg których ustalona jest nośność ruchowa C w katalogu.
W praktyce prawie zawsze łożyska obciążone są jednocześnie siłą wzdłużną i poprzeczną. Jest to spowodowane m.in. ugięciem walu, wywołującym zmianę kierunku reakcji w łożysku. Ponadto na wał często działają obciążenia ukośne (np. przy przekładniach zębatych z kołami o uzębieniu skośnym — rys. 9Ac i przekładniach ślimakowych), które rozkładają się na siły składowe poprzeczne i wzdłużne w stosunku do osi wału, a tym samym powodują poprzeczne (promieniowe) i wzdłużne (osiowe) obciążenie łożysk. Powoduje to konieczność wyznaczenia obciążenia równoważnego (poprzednie określenie: obciążenie zastępcze), którego wartość będzie podstawą doboru łożysk według dotychczas poznanych zasad.
Obciążenia równoważne oblicza się wg ogólnego wzoru
F = XFr+YFa (10.11)
w którym:
F — obciążenie równoważne w daN (wartość podstawiana do wzoru 10.9 lub 10.10).
Fr — składowa promieniowa obciążenia,
Fa — składowa osiowa obciążenia,
X — współczynnik obciążenia promieniowego,
Y — współczynnik obciążenia osiowego.
Wartości współczynników X i Y zależą od rodzaju łożyska oraz od stosunku Fa/Fr.
Poszczególne łożyska poprzeczne mają różną zdolność przenoszenia dodatkowo obciążeń wzdłużnych, a łożyska wzdłużne — do przenoszenia obciążeń poprzecznych. Dlatego podczas obliczania obciążenia równoważnego należy najpierw sprawdzić, w jakim stopniu dane łożysko jest zdolne do przenoszenia innych obciążeń, niż podstawowe.
W katalogu są podane wartości współczynnika e, który charakteryzuje konstrukcje łożyska w zakresie zdolności do przeniesienia dodatkowych obciążeń.
234