N
Rys. 3.16a. Zasada rzutu stenograficznego; n — biegun sferyczny N, P — biegun stereograficzny N, M — południk tz, M0 — południk zerowy, 6 i — szerokość i długość geograficzna
Rys. 3.16b. Płaszczyzna rzutu (płaszczyzna równikowa); OP = q i ę> — współrzędne biegunowe
6
P na płaszczyźnie rzutu; <p — xp, q = tg —
S
Rys. 3.16c. Przekrój w płaszczyźnie południkowej M
Badając zależność między odległością q bieguna stereograficznego P od środka O a szerokością 6 (rys. 3.16c), można stwierdzić, że dla: 6 = 0°, biegun stereograficzny znajduje się w środku koła rzutu; 6 = 90°, biegun stereograficzny znajduje się na okręgu koła; 6 > 90°, biegun stereograficzny znajduje się na zewnątrz koła.
W tym ostatnim przypadku, który dotyczy normalnych przebijających półkulę południową, bieguny stereograficzne znajdują się na zewnątrz koła rzutu (rys. 3.lód) i są tym bardziej oddalone od środka rzutu, im bliżej bieguna południowego znajdują się bieguny sferyczne (dla 0 = 180°, odległość byłaby nieskończenie wielka). W celu uniknięcia tej niedogodności konstruuje się niekiedy nowe bieguny stereograficzne (P') normalnych
309