skanuj0166 (10)

ich zestaw (rys. 7.16a), stosowany w celu zwiększenia obciążalności i sztywności sprężyny. W celu zmniejszenia sztywności sprężyny stosuje się układ z rys. 7.166. Dla zapewnienia środkowania krążków stosuje się różne rozwiązania konstrukcyjne. Na rys. 7.16c przedstawiono środkowanie za pomocą sworznia 1, wykonanego z materiału o dużej podatności (gumy, tworzywa sztucznego), uginającego się pod obciążeniem razem z krążkami 2. Sprężyny krążkowe mogą przenosić duże obciążenia przy niewielkich wymiarach oraz dużej sztywności sprężyny. Stosowane są np. jako zderzaki, resory lub sprężyny dociskowe w różnych przyrządach.

Sprężyny pierścieniowe (rys. 7.11 a) składają się z pierścieni wewnętrznych (ściskanych) i zewnętrznych (rozciąganych) o stożkowych szlifowanych powierzchniach styku. Sprężyny tego rodzaju są bardzo sztywne i mogą przenosić bardzo duże obciążenia przy niewielkich odkształceniach.

Rys. 7.17. Sprężyna wielopierścieniowa (a), pierścień zewnętrzny przecięty (b) [16, 18]

Dla uniknięcia zakleszczenia się pierścieni wskutek samohamowności przyjmuje się kąt stożka a = 14° (większy od kąta tarcia p = 6^-9°). W celu zwiększenia podatności sprężyny stosuje się czasami pierścienie zewnętrzne (rys. 7.176) lub wewnętrzne przecięte, przy czym mogą one mieć zmienną grubość dla uzyskania równomiernych nacisków na powierzchniach styku pierścieni.

Sprężyny pierścieniowe charakteryzują się dużą pętlą histerezy, ponieważ duże tarcie na powierzchniach styku pierścieni powoduje rozpraszanie energii. Stosuje się je najczęściej jako sprężyny w zderzakach. Sprężyny te mogą

Rys. 7.18. Połączenie piasty z wałem za pomocą sprężyny pierścieniowej: a) przed połączeniem, b) po zmontowaniu [23]

Rys. 7.19. Sprężyste pierścienie osadcze: a) zewnętrzny, b) wewnętrzny [wg PN]

166