umożliwiające uzyskanie korzystniejszych parametrów niż w przypadku przekładni tradycyjnych. Niektóre z nich zostaną omówione w tym rozdziale.
Dmuchawy Rootsa siadają się z dwu- lub trójzębnych kół zębatych, spełniających zadania tłoków obrotowych. Są one stosowane jakc powietrzne pompy zębate do wytwarzania dmuchu o niewielkim ciśnieniu. Zarysy zębów w tych kołach mogą być ewolwentowe lub cykloidalne.
Schemat ogólny jednego z rozwiązań konstrukcyjnych tej dmuchawy przedstawia rys. 11.40. Przy pracy przekładni o dwóch lub trzech zębaci stopień pokrycia (liczba przyporu) e jest mniejszy od jedności; dla zapewnienia właściwej pracy dmuchawy należy stosować rozwiązania, w których £ ^ 0,5.
Rys. 11.40. Schemat dmuchawy Rootsa [13]
Przy stopniu pokrycia £ < 1 nie jest zachowana ciągłość pracy dmuchawy, dlatego na zewnątrz korpusu stosuje się dodatkowo przekładnię napędzającą, której koła są osadzone na osiach tłoków obrotowych.
Przekładnie z kołami zębatymi eliptycznymi. W przekładni zębate? składającej się z dwóch nieokrągłych kół zębatych można założyć dowolnj kształt linii podziałowej jednego z kół — natomiast kształt linii podziałowej drugiego koła wynika z warunku odtaczania. W kołach o eliptycznej linii podziałowej przeważnie stosuje się dwa jednakowe koła, obracające się wokół osi przechodzących przez ogniska elipsy (rys. 11.41 a). Elipsy toczą się pc sobie bez poślizgu, stąd długość łuku ABa musi być równa długości luku AB2. Oznacza to, że punkty B\ i B2 staną się — po obrocie o kąty cpi i <j>: — punktem styku obu elips.
W każdym chwilowym położeniu współpracujących zębów, naciętych na
Rys. 11.41. Koła eliptyczne: a) elipsy podziałowe kół eliptycznych, b) orientacyjny wykres chwilowych przełożeń w zależności od wartości kąta cpi
320