skanuj0007 (389)

11.2. Gospodarka leśna

625

■    ochronę gleb i terenów szczególnie narażonych na zanieczyszczenie lub uszkodzenie oraz o specjalnymi znaczeniu społecznym;

■    ochronę wód powierzchniowych i głębinowych, retencji zlewni, w szczególności na obszarach wododziałów i na obszarach zasilania zbiorników wód podziemnych;

■    produkcję, na zasadzie racjonalnej gospodarki, drewna oraz surowców i produktów ubocznego użytkowania lasu.

W nowej polityce i gospodarce leśnej znaczenie lasów gospodarczych jako zbiorowego producenta drewna spadło na ostatnie miejsce, natomiast na pierwszy plan wysunęła się środowiskotwórcza rola lasów, istotna zwłaszcza dla ochrony powietrza, wód i gleb oraz zachowania różnorodności biologicznej i walorów krajobrazowych, a także ich funkcja społeczna i naukowa. W zarządzie PGL LP znajdują się rezerwaty przyrody i inne formy ochrony przyrody ustanowione na terenie publicznych lasów gospodarczych (z wyjątkiem parków narodowych), ale zgodnie z przepisem art. 7 ustawy, gospodarka leśna na obszarach objętych ochroną prawną uwzględnia zasady określone w przepisach o ochronie przyrody oraz zalecenia planów ochrony. Podobnie w lasach wpisanych do rejestru zabytków gospodarkę leśną prowadzi się w porozumieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków i respektuje przepisy o ochronie dóbr kultury.

Nowa

gospodarka

leśna

Działania praktyczne leśników od kilkunastu lat uległy zasadniczym zmianom w porównaniu z okresem wcześniejszym i obecnie polegają m.in. na:

■    uwzględnianiu w metodach hodowli lasu klimatycznego, geomorfologicznego i przyrodniczego zróżnicowania Polski;

■    przebudowie drzewostanów w myśl przyjętej zasady zgodności składu gatunko-_f wego drzewostanów z właściwościami biotopu oraz urozmaicaniu składu gatun-- kowego przerzedzonych w różnym stopniu drzewostanów przez wprowadzanie

gatunków podszytowych, głównie liściastych;

■    preferowaniu naturalnego odnowienia drzewostanów, jeżeli na odnawianej U. powierzchni rosną dojrzałe drzewa tych gatunków, które odpowiadają właści-£ wościom biotopu;

■    pozostawianiu w każdym drzewostanie przewidzianym do wyrębu i odnowienia 5—10% starych drzew, zwłaszcza dziuplastych i martwych, do ich fizjologicznej

p starości lub biologicznej śmierci, a nawet samoistnego rozpadu;

■    ochronie i w miarę możliwości odtworzeniu wszelkiego rodzaju mokradeł: rj. trzęsawisk, śródleśnych oczek i cieków wodnych, a także polan, wydm i innych

enklaw ekosystemów nieleśnych oraz zachowaniu tworów przyrody nieożywionej w obrębie kompleksów leśnych, m.in. gołoborzy lub wychodni skalnych;

■    restytucji i ochronie lasów łęgowych oraz innych lasów na siedliskach wilgotnych, a także roztoczeniu szczególnej ochrony nad mrowiskami, populacjami ptaków

Chronione obiekty w lasach gospodarczych

gi i nietoperzy oraz rzadkich i objętych ochroną prawną gatunków roślin.

Na pozytywne efekty nowych zasad gospodarowania lasami trzeba będzie wprawdzie poczekać, ale z pewnością ich realizacja wzmocni szansę ochrony rodzimej