Melaan, dopływ rzeki Dijle, została odsłonięta i na nowo ukształtowana w krajobrazie starówki Mechelen. Przywracając wodę do koryta Melaan, miejscu temu przywrócono jego logikę; stało się ono znów atrakcyjne i przyjazne mieszkańcom. Woda stała się katalizatorem tej zabudowy miejskiej.
Asymetryczny charakter miejsca wzmacniają dwie linie: linia ścieżki i linia wody. Strefa między strumieniem a kładką ponad Melaan zaprojektowana jest jako niskie nabrzeże; miejsce, gdzie można swobodnie przebywać, czytać książkę w słońcu lub usiąść nad strumieniem.