3. CYWILNO-PRAWNE SKUTKI UDZIELANIA PIERWSZEJ POMOCY
Udzielanie pierwszej pomocy wiąże się z dwoma przeciwstawnymi aspektami odpowiedzialności cywilno-prawnej, czyli zarówno poszkodowany może przedstawić roszczenia wŁgjLssdem. osoby ratu&ce^ jak. i ratownik może żądać od osoby poszkodowanej zadośćuczynienia. Wykonawca tzw. „nie zleconego zadania” według prawa cywilnego odpowiada za szkody, które są następstwem rozmyślnego lub wyraźnie niedbałego wykonywania zadania. Obowiązek wypłacania wszelkich odszkodowali powinien spoczywać na instytucjach ubezpieczeniowych.
4. ETYCZNE PODSTAWY UDZIELANIA PIERWSZEJ POMOCY
Zgromadzone doświadczenia, postępy farmakoterapii i rozwój techniki powodują, że medycyna daje szansę wydłużenia świadomego życia wielu pacjentom. W wielu przypadkach podejmuje się resuscytację pacjentów z góry skazanych na życie z ciężkim upośledzeniem krążeniowym lub oddechowym, lub nieuleczalnym nowotworem. Bywa również tak, że czynności resuscytacyjne pozwalają na powrót akcji krążeniowej, natomiast dochodzi do nieodwracalnych zmian w ośrodkowym układzie nerwowym. Następne problemy etyczne to pytania, dotyczące w jakich sytuacjach podejmować resuscytację, a kiedy od niej odstąpić oraz kolejności resuscytacji wielu osób zagrożonych w wypadku komunikacyjnym. Przedmiotem sporu jest sytuacja, czy podejmować resuscytację, gdy okoliczności każą wątpić w pełne powodzenie akcji ratunkowej. Jeszcze większym dylematem jest jak zachować się w przypadku, gdy prawidłowo prowadzona resuscytacja nie doprowadza w racjonalnym czasie (15-20 minut) do przywrócenia czynności serca. Następnie, czy uzasadnione są wysokie nakłady na szerokie nauczanie resuscytacji i zakupy odpowiedniego sprzętu, gdy ograniczone są środki finansowe na ochronę zdrowia? Należy również podkreślić, że nie zachodzi z punktu widzenia lekarskiego żadna relacja między resuscytacją a eutanazją oraz powinien być obalony mit tzw. "życia po życiu", który jest przedmiotem fascynacji wielu dziennikarzy i literatów, a nie ma nic wspólnego z fizjologią.
W znacznym odsetku przypadków, zwłaszcza w warunkach pozaszpitalnych, ofiara zdarzenia i okoliczności jej zapaści są ratownikowi nieznane, który zresztą może nie mieć kompetencji do podejmowania decyzji, czy resuscytacja tego konkretnego pacjenta jest postępowaniem właściwym, czy nie.
10