Zalety:
- skrócenie czasu wykonania formy (15-20 razy) - skrócenie cyklu produkcyjnego;
- bardziej prawidłowy proces wykonania formy :
- wzrost dokładności wymiarów i kształtu,
- wzrost gładkości powierzchni odlewu,
- zmniejszenie rozrzutów wymiarowych,
- rzadsze oberwania formy (uszkodzenia podczas wyciągania modelu),
- mniejsza ilość braków;
- mniejsze naddatki:
- mniej zużytego materiału,
- mniej obróbki wykańczającej;
- lepsze wykorzystanie powierzchni odlewni (większy uzysk z 1 mł);
- poprawa warunków BHP;
- wyeliminowanie ciężkiej pracy fizycznej.
Wady i ograniczenia:
- duży koszt zespotów modelowych (wymagana produkcja większych serii odlewów);
- najczęściej ograniczona wielkość odlewów i stopień ich skomplikowania;
- brak możliwości stosowania różnych gatunków mas;
- konieczność zainwestowania większych środków przed rozpoczęciem produkcji
(potrzebne są specjalne maszyny i oprzyrządowanie).__
Bardzo ważnym parametrem technologicznym jest stopień zagęszczenia masy w formie. Zależy on od wielkości i sposobu wywierania ciśnienia na masę (patrz rysunek a) i decyduje o wytrzymałości masy, możliwości transportu form, gładkości powierzchni odlewu, przepuszczalności masy.
a) | ||||||||||
ó |
\ l' |
y<? | ||||||||
\ |
/ | |||||||||
X |
i | |||||||||
t, |
\ |
l^c |
1 |
a- formowanie ręczne, b- wstrząsanie, c- prasowanie od góry, d- narzucanie, e- wstrząsanie z doprasowaniem
Twardościomierz do mas formierskich
W zależności od wartości statycznego nacisku jednostkowego na masę formierską rozróżnia się następujące odmiany prasowania:
• prasowanie niskimi naciskami fdo 0,4 MPa), stosowane powszechnie w starszych typach maszyn formierskich,
• prasowanie średnimi naciskami (do 0,4 4- 0,8 MPa), stosowane tylko w maszynach z głowicami przeponowymi,
• prasowanie dużymi naciskami (do 0,8 + 2,5 MPa), stosowane powszechnie we współczesnych maszynach formierskich.
' : ' ...l | |||
B+*. |
►- e | ||
ft |
M " | ||
t-kdel |
: C |
8