SNC01758

W surach wzmazorej odno*y układu

krwinki czerwone Jądra*. U osób Arowych spotyka się co najwyżej pojedyncze aryi y stopniu dojrzałości

W warunkach prawidłowych dojrzałe krwinki czerwono mają MM    ^IżŁ^dhojw

metodąMay-Grunwalda-Giemsy na różowo IntensywniejwyblfW»a V9 W obwodzą nąjomaj---

wykazuje wyraźne przejaśnienia

W tych samych stanach chorobowych, w których występuje wtęlobąrwliwpść krwinek czerwonych, stwierdza się zazwyczaj również ZWf fcfircną liczbę rełykulocylów

Stanowią ono fazę przejściową między krwinkami jądrzastymi i bezjądrzastymi Liczba ich u osób zdrowych wynosi 0,5-2% krążących erytrocytów

W niektórych stanach chorobowych krwinki czerwone mają mniejsze rozmiary mz prawidłowo, w innych — większe. Krwinki o średnicy mniejszej niż 6 (im określa się jako mikrocyty, a o średnicy większej niż 9 (i m — makrocyty. Największą mikrocytozę stwierdza się w niedokrwistości na tle niedoboru Żelaza oraz w dziedzicznej sferocytozie.

Mikrocyty występujące w niedokrwistości na tle niedoboru żelaza są niedobarwliwe, za znacznym wzrostem środkowego przejaśnienia (mikrocyty hipochromiczne) W dziedzicznej sferocytozie natomiast barwią się intensywnie i me wykazują środkowego przejaśnienia. Nie jest to jednak spowodowane zwiększoną w nich zawartością hemoglobiny, lecz zmianą kształtu — z dyskowego na kulisty (mlkrosfemcyty). Poza tym w stanach wzmożonej hemolizy spotyka się we krwi obwodowej fragmenty krwinek czerwonych o różnej wielkości i kształcie oraz nieregularnych Pbjysąch^pkręślą się je mianem schlzocytów.