SNV36465

t Mińskiej. S/^chownlca syn*.

rdnoc/cśnie sltui r^wnowagj p icn^iw. C7crri wiąże się % mholi/ujc boską sforę byio.

i od greckiego słowa abax ukoronowanie * kolumny Li.imiońskim i toskańskim Liłt kwadratu, a w bardziej zadkach nowojorskim, ko* [pionc naro/a i wklęsłe lub

ey * mistrzowi ceremonii nogo francuskiego Rytu

mactwo Thelcmy

n.u zające sekretne miej-lar/onc bywa tt znajda-u lątyni Salomona i || I które miały być P⁰⁵^

ABRAKADABRA

ABRAHAM. W ST patriarcha, od którego pochodził naród wybrany; przez judaizm, chrześcijaństwo i islam uznawany za ojca wszystkich wierzących. Jest wzorem człowieka, który bezgranicznie zaufał Bogu, lecz jego wiara to wiara „bojaźni i drżenia”. Odgrywał olbrzymią rolę w dawnych legendach cechu wolnomularzy. Według XIII-wiecznej tradycji, miał przejąć od Egipcjan znajomość siedmiu nauk, w tym astronomi i arytmetyki. Dla kabalistów (/* kabała) był nosicielem wszelkiej ludzkiej wiedzy. Jego uczniem miał być / Euklides, który z kolei nauczał później geometrii synów egipskiej szlachty. Zdaniem * Bławatskiej, „należał do mitologii uniwersalnej”.

ABRAHAM ANTOINE FIRMIN. Paryski wolnomu-larz znany z tego, że na początku XIX w. rozpoczął handel wyższymi stopniami wolnomularskimi oraz produkcję i sprzedaż fałszywych dyplomów masońskich. W 1811 r. wobec masowości tego procederu głos musiała zabrać Rada Francji, która ogłosiła nieważność wszystkich jego nadań i patentów.

ABRAKADABRA. Używane w kabalistyce słowo pochodzi jakoby od hebrajskiego zwrotu abreq ad hdbra, czyli „nieś swój promień ku śmierci”. Słowa tego używała gnostyczna szkoła Basilidesa, żyjący zaś na prze-