Glis glis, A
Średniej wielkości gryzoń - o długości ciała 12-19 cm i ogona 10,5--16 cm - który kształtem przypomina wiewiórkę. Jest zwierzęciem nadrzewnym; znakomicie się wspina. Potrafi wykonywać skoki na odległość ok. 1 rn. Żyje w lasach liściastych i mieszanych o bogatym podszycie; spotykana jest także w dużych parkach. Zapada w sen zimowy trwający od października do maja. Zimowe kryjówki popielicy to przede wszystkim dziuple, skrzynki lęgowe lub strychy zabudowań śródleśnych. Czasami spotyka się ja w norach i pod korzeniami starych drzew lub wykrotów. Gromadzi zapasy na zimę. Jest wszysl-kożerna - w skład jej pożywienia wchodzą nasiona, owoce drzew i krzewów, a także owady, ślimaki, jaja i lęgi ptaków gnieżdżących się w dziuplach. Jest bardzo żarłoczna i często zachowuje się jak typowy drapieżnik, zabijając każde mniejsze zwierzę, jakie udaje jej się dopaść, choć niekoniecznie je zjada. Bywa również szkodnikiem w sadach, ale tylko wtedy, gdy występuje w większych skupiskach (zdarza się to ostatnio sporadycznie, gdyż jest bardzo rzadko spotykana). Popielica występuje głównie na obszarach południowej Polski oraz Puszczy Białowieskiej. Żyje zwykle 5-8 lat.
W starożytności popielice były hodowane w dębowych zagajnikach otoczonych gładkim murem, na który nie mogły się wspinać. Tam były intensywnie dokarmiane, a przed zabiciem umieszczano je po kilka w beczkach lub specjalnych, glinianych naczyniach zwanych gli-raria, w których jeszcze były tuczone. Mięso popielic uważane było za znakomity przysmak i podawano je tylko na wystawnych przyjęciach.
Dryomys nitedufo, B Długość ciała 7,5-11 cm, ogona 6-9 cm.
Podobna do popielicy, lecz znacznie mniejsza, z mniej puszystym ogonem (bez kitki na końcu). Tak jak poprzedni gatunek, bytuje w lasach liściastych, parkach i czasami w sadach. Jest aktywna nocą, a w ciągu dnia przebywa w dziuplach, skrzynkach lęgowych i opuszczonych ptasich gniazdach. Jej pożywienie to: owoce, nasiona, owady (tępi zwłaszcza chrabąszcze) i rzadziej pisklęta i jaja ptaków. Zapada w sen zimowy od października do marca- kwietnia. W ciągu roku ma jeden miot liczący od 2 do 6 młodych. Koszałka żyje przeciętnie 2 lata, maksymalnie do 4 lat.
tfis&Ktes) zgw
55