Stefan Zarski Zofia Drozdowska Kuban KREGOSLUP twoj, moj, nasz s18

Ryc. 4. Krążki międzykręgowe są tworami anatomicznymi, położonymi między trzonami kręgowymi. Spełniają one rolę stawów kręgosłupa (nie licząc stawów międzykręgowych, p. ryc. 15 a). Zbudowane są z dwu głównych części: środkowej -jądra galaretowatego „1” będącego miejscem kluczowym w biomechanice kręgosłupa, co wiąże się z istnieniem ciśnienia wewnątrzkrążkowego, utworzonego z ciśnienia osmotycznego (duże uwodnienie) i onkotycznego (obecność substancji koloidalnych); obwodowej - pierścienia włóknistego „2” utworzonego z mocnych tkankowych włókien sprężystych, które pospołu z trzonami kręgowymi, zamykają, jak w klatce, jądro galeretowate i udaremniają w ten sposób spadek ciśnienia wewnątrzkrążkowego. Fizyczne właściwości krążków międzykręgowych, jak: masa (anatomiczna), elastyczność (odkształcalność i nieściśliwość) oraz wytrzymałość (oporność) nośna, spełniają funkcję amortyzatorów (zmniejszanie działających sił) - „a”, dystrybutorów (równomierny rozkład sił) — „b”, także transformatorów (zmiana kierunku działającej siły) — „c” — wszystkich wpływów mechanicznych obciążających kręgosłup.

W tworzywie krążków międzykręgowych zawarte są najważniejsze elementy mechanicznej wydolności kręgosłupa (ryc. 4). Tak jak to się dzieje w dziedzinie rozwiązań technicznych, że najlepsze konstrukcje oparte są na bardzo prostych założeniach, tak właśnie krążek międzykręgowy, zbudowany z półpłynnego, kulistego i położonego w środku jądra galaretowatego (miażdżystego). zamkniętego szczelnie od góry i dołu trzonami kręgowymi i otoczonego mocnym pierścieniem włóknistym, stanowi doskonałe urządzenie hydrauliczne, spełniające w aparacie nośnym istotną rolę.

W przeciwieństwie do masywnego trzonu, grzbietowa część kręgu składa się z delikatnych elementów kostnych: łuków kręgowych i ich wyrostków. Na największą uwagę zasługują wyrostki stawowe, tworzące obustronnie stawy międzykręgowe, które razem z krążkami stanowią ruchome połączenie dwu sąsiednich kręgów (ryc. 14a). Powstałe w ten sposób segmenty, zwane jednostkami ruchowymi, warunkują tzw. gibkość kręgosłupa, a tym samym ruchy tułowia. Liczne więzadła, które spajają z sobą trzony i luki kręgowe (ryc. 5, 6, 7) przyczyniają się w zasadniczy sposób do utrzymania należytej spoistości budowy kręgosłupa. Dzięki tym walorom strukturalnym kręgosłup staje się aparatem wydolnym

18