Stefan Zarski Zofia Drozdowska Kuban KREGOSLUP twoj, moj, nasz s17

Ryc. 3. Prawidłowo zbudowany i nie uszkodzony kręgosłup jest pionową kolumną: prostą w płaszczyźnie czołowej (patrząc na kręgosłup z przodu lub tyłu) -- „a” i łukowatą w płaszczyźnie strzałkowej (patrząc na kręgosłup z boku) - „b”. Kolumna ta składa się z szeregu elementów kostnych -kręgów - które wyodrębniają się w odcinki, mające zróżnicowane zadania czynnościowe. Siedem kręgów tworzy odcinek szyjny „1 i 5”, ukształtowany w krzywiznę przednią, czyli lordozę szyjną. Dwanaście kręgów tworzy odcinek piersiowy „2 i 6" ukształtowany w krzywiznę tylną, czyli kifozę piersiową. Pięć kręgów tworzy odcinek lędźwiowy „3 i 7" ukształtowany w krzywiznę przednią, czyli lordozę lędźwiową. Kość krzyżowa „4 i 8” ustawiona jest w zależności od stopnia przodopochylenia miednicy. Kilkusegmentowy dodatek do kości krzyżowej, zwany kością ogonową (co nie zostało uwidocznione na rysunku) nie odgrywa roli w biomechanice kręgosłupa, natomiast po urazie kość ogonowa staje się źródłem przykrych dolegliwości bólowych. Lordotyczno—kifotyczne ukształtowanie kręgosłupa zmniejsza działanie siły grawitacyjnej „G”. Siła ta obciąża głównie odcinek szyjny i lędźwiowy. Są to odcinki przegubowe (p. ryc. 2) i z tej racji są one najbardziej narażonymi na obciążenia częściami kręgosłupa (znajduje to swój odpowiednik w fakcie najczęstszego występowania przeciążeniowych bólów krzyża lub karku).

17