str177

□

Rys. 152. Charakterystyki hydrogramu (schemat)

$

Cl

C

7T

C

S> Hydrologia ogólna - Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska, Zdzisław Mikulski - iLibrary Reader

- krzywej wysychania, jest to część hydrogramu charakteryzująca się powolnym zmniejszaniem przepływu.

5. WEZBRANIA I NIŻÓWKI

W ciągu roku wielkość przepływu rzek ulega zmianom. Niektóre rzeki odznaczają się regularnością występowania przepływów niskich i wysokich, inne cechują się nieregularnymi wahaniami przepływu, jeszcze inne reagują jedynie na długookresowe zmiany klimatyczne. Siedząc przebieg hydrogramu odpływu dowolnej rzeki w ciągu roku, można na nim wyróżnić okresy wysokich przepływów, którym odpowiadają wysokie stany wód, oraz okresy przepływów niskicłi, którym odpowiadają niskie stany wód. Tc pierwsze noszą nazwę wezbrań, drugie niżówek (rys. 150, 151).

Wezbraniem nazywa się podniesienie stanu wody w rzece powstałe w wyniku wzmożonego zasilania lub wskutek piętrzenia wody. Wezbrania wywołane zwiększonym zasilaniem są częstsze i obejmują znacznie większe obszary. Powstają wskutek długotrwałych opadów deszczu lub gwałtownych roztopów. Wysokie stany wody są wówczas wynikiem zwiększonego odpływu wody (rys. I53a). Wezbrania spowodowane piętrzeniem wody w korycie mają zasięg lokalny. Mogą powstać w wyniku zatoru lodowego, zatoru śryżowego, a także w wyniku nagromadzenia pni drzew lub nadmiernego rozwoju roślinności w korycie rzeki. Piętrzenie wody w ujściowych odcinkach rzek może być spowodowane także sztormami utrudniającymi odpływ rzeczny do morza. W przypadku wezbrań spowodowanych piętrzeniem wody w korycie wysokie stany wody nie wynikają ze zwiększonego odpływu: stan wody nie jest funkcją natężenia przepływu (rys. 153b).

CO

co

co

177

o

©

©

&

(J