strona079

4.15. TOLERANCJE KSZTAŁTU I POŁOŻENIA 79

4.15. TOLERANCJE KSZTAŁTU I POŁOŻENIA 79

TABLICA 4.11 (cd.)

4.15.4. Odchyłki i tolerancje położenia

Odchyłka położenia jest to różnica położenia rzeczywistego danego elementu (punktu, linii, powierzchni) i jego położenia nominalnego. Odchyłkę położenia elementu określa się zawsze w odniesieniu do innego elementu, tzw. bazowego, który oznacza się zaczernionym trójkątem zwróconym podstawą do materiału. Tolerancja położenia to największa dopuszczalna odchyłka położenia. Pole tolerancji położenia jest to obszar w przestrzeni lub na jej płaszczyźnie, w którym powinien zawierać się tolerowany element, np. płaszczyzna przylegająca do płaszczyzny rzeczywistej, oś walca przylegającego do otworu rzeczywistego.

Przy określaniu odchyłek i tolerancji położenia zastępuje się powierzchnie i osie rzeczywiste płaszczyznami przylegającymi i osiami powierzchni przylegających. Przyjmuje się zwykle jedną z płaszczyzn przylegających jako płaszczyznę odniesienia, względem której wyznacza się położenie innych części elementów.