Ryc. 5-33. Skomputeryzowane urządzenie do elektro-stymulacji. Po zaprogramowaniu zabiegu komputer jest odłączany od stymulatora, który pacjent zabiera ze sobą do domu (za pozwoleniem Neurotech 2000, BMR, Phoenix. Arizona).
umieszczania elektrod w bocznej części pleców, co nie pozostawało bez wpływu na rezultat zabiegu. Według autora najlepsze wyniki daje zabieg przeprowadzany według następującego planu:
1. Elektrody umieszcza się w odległości około 5 cm od kręgosłupa. Obie elektrody powinny znajdować się po wypukłej stronie skrzywienia, dosiebnie i odsiebnie.
2. Jeżeli skrzywienie ma kształt litery „S” (skolioza wyrównana), należy użyć 4 elektrod, po dwie na każdy wypukły fragment.
3. Stosować prąd zmienny udarowy o częstotliwości 80-100 Hz.
4. Czas trwania impulsu ustawić na 130 ps.
5. Natężenie impulsu powinno narastać szybko.
6. Czas trwania fazy przepływu prądu (on) ustalić na 3 s, fazy braku przepływu prądu (off) również na 3 s.
7. Natężenie jest minimalne, lecz wystarcza do wywołania widocznych skurczów mięśni kręgosłupa i tylnej ściany klatki piersiowej.
8. Polecić pacjentowi, by stosował stymulację w czasie snu przez 8 godzin.
9. Stymulację można stosować zamiast klasycznego wzmacniania lub razem z nim.
10. Co 3 miesiące pacjent powinien wykonać zdjęcie rentgenowskie kręgosłupa w celu oceny stopnia poprawy.
Niedawno na rynku urządzeń do stymulacji prądem elektrycznym pojawiło się urządzenie z oprogramowaniem komputerowym przeznaczone do użytku w warunkach domowych. Do stymulatora podłączony jest niewielki komputer (ryc. 3-33). Terapeuta programuje zabieg, wprowadzając odpowiednie parametry, po czym urządzenie jest odłączane od komputera, aby pacjent mógł zabrać je do domu. Urządze-
Ryc. 5-34. Tradycyjna elektroda dopochwowa dostosowana do użytkowania ze stymulatorem zaopatrzonym w odprowadzenia szpilkowe.
Ryc. 5-35. Specjalna elektroda rektalna.
127