s che 1

43. PYTANIA I ZADANIA

1.    Obliczyć procentowe zawartości krzemu i glinu oraz stopień uwodnienia w kaolirricie

2SiQs AAjOj 2H*0 .

2.    200g pyłu żelaza ogrzano z 200g siarki, przy czym powstał siarczek żelazalTI). Jaka substancja i w jakiej ilości nie przereagowała?

3.    Ile dm³ dwutlenku węgla trzeba przepuścić w warunkach normalnych przez roztwór wapna gaszonego 00(011)2, aby otrzymać 25 g węglanu wapnia?

4.    Podczas roztwarzania 1,2 g cynku w kwasie chlorowodorowym wydzieliło się 336 cm³ wodoru, zmierzonego w warunkach normalnych. Obliczyć zawartość procentową cynku w roztwarzanej próbce.

5.    2,8 g żelaza przęreagowało 7. roztworem kwasu siarkowego(VI). Otrzymano 13 g krystalicznego 7 * hydrat siarczanu(VI) że?aza(TT). Obliczyć wydajność tej reakcji. Ile wydzieli się wodoru (warunki normalne)?

6.    De cm³ 20% roztworu kwasu siarkowego(VT) o gęstości L, 13 g/cro³ potrzeba do zobojętnienia 20 g 16% roztworu wodorotlenku .sodu?

Odpowiedzi:    1-Si 21,7%; Al 20,93%; HaO 13,95%,

2 - nadmiar siarki 85,7g,    3 - 5,6 dm³, 4 - 81,23%,

5 - W - 93,5%, V = 1,12 dm³,    6 -17,3 cm³.

5* ELEMENTY ANALIZY JAKOŚCIOWEJ 5X WPROWADZENIE TEORETYCZNE

Analiza chemiczna jakościowa zajmuje się wykrywaniem chemicznych składników badanej substancji, a więc obecności poszczególnych pierwiastków, jonów, charakterystycznych grup atomów i cząsteczek. Pierwiastki i jony, które wchodzą w skład badanej substancji łub znajdują się w analizowanym roztworze, należy przed identyfikacją przeprowadzić w związki chemiczne o charakterystycznych właściwościach. Przemiana taka nosi nazwę reakcji analitycznej.

Największe znaczenie w analizie jakościowej mają reakcje wykonane na drodze mokrej* tzn reakcje pomiędzy substancjami rozpuszczonymi w wodzie. W analizie jakościowej stosuje się tylko te reakcje, którym towarzyszą efekty zewnętrzne. Zalicza się do nich zmianę barwy roztworu, wytrącanie łub rozpuszczanie osadu czy wydzielanie się gazów. Podczas wykonywania reakcji na drodze mokrej stosuje się głównie wodne roztwory kwasów, zasad i soli. Wszystkie le substancje są elektrolitami, czyli w roztworach wodnych są zdysocjowane najooy - reakcje na drodze mokrej zachodzą zatem między jonami.

Na przykład, chcąc wykryć jon chlorkowy w roztworze kwasu chlorowodorowego lub jakiegokolwiek chlorku, dodaje się do niego roztwór azotanu(V) srebra(i).

KCI    +    AgNO>    =    AgCl i    +    HNOj

NaCI    +    AgNOj    =    AgCli    +    NaNOs

Powstanie białego serowatego osadu chlorku srebra(I) wskazuje na obecność jonów CT. Równania te można zapisać w postaci jenowej:

Na^ł + Cl* + Ag^4- + NO/ = AgCli + Na' + NO/

Ponieważ jony Na' i NO3' nie biorą udziału w reakcji tworzenia osadu, można je pominąć i wówczas otrzymuje się:

er + Ag⁴ = AgCl i

Taki zapis nazywa się równaniem jonowym reakcji. Wynika stąd, że istota procesu polega na reakcji pomiędzy jonami Ag* i CT i powstaniem nierozpuszczalnej soli AgCl. Wykrywany jest jon CT* a odczynnikiem strącającym jest jon Ag' lub odwrotnie.

Przeprowadzając reakcje analityczne bierze się pod uwagę zarówno ich czułość jak i wyłączność. Reakcją charakterystyczną danego jonu nazywa się taką reakcję, która pozwala na wykrycie go w obecności innych jonów, np. reakcja wykrywania jonu NH/ przez działanie mocną zasadą i ogrzanie, której towarzyszy wydzielanie się łatwego.do rozpoznania po zapachu amoniaku:

NH/ + OH*

NH₃ +    H₂0