69. Cykoria podróżnik (Cichorium intybus). Bylina 0,2 — 1,2 m wysoka. Ma liście dolne w różyczce pierzasto wykrawane, łodygowe-lance-towate lub podłużne, całobrzegie, całość szorstka, owłosiona. Koszyczki kwiatowe na szczytach gałązek i w kątach górnych liści są koloru jasnoniebieskiego, czasem białe lub różowe. Rośnie na przydrożach, pastwiskach i w miejscach kamienistych.
Młode zielone liście wykorzystuje sią na sałatką. W odmianie hodowanej ceniony jest korzeń, który stanowi surogat kawowy. Pączki liści stosuje sią jako wartościową jarzyną.
70. Lebiodka pospolita (Origanum vulgare). Bylina do 80 cm wysoka o płożącym sią kłączu. Ma liście jajowate, całobrzegie, kwiaty o szczytowych podbaldachach różowe lub lilaróżowe. Rośnie w widnych zaroślach, na brzegach lasów, na suchych wzgórzach. Jest to ziele aromatyczne, używane jako przyprawa kuchenna.
71. Żywokost lekarski (Symphytum officinale). Bylina do 100 cm wysoka, o grubym gałęzlastym kłączu. Liście są jajowate lub lancetowate, duże, szerokie, owłosione; kwiaty zwisie, zebrane w niezbyt gęste kwiatostany, purpurowo-fioletowe, czasami białe. Rośnie na niżu i w niższych partiach górskich, na mokrych łąkach, w rowach i na brzegach wód. Młode liście i pędy są jadalne.
72. Jałowiec pospolity (Juniperus communis). Najbardziej pospolity krzew, będący składnikiem podszycia borów. Występuje także na terenach podleśnych oraz na nieużytkach. Czarne owoce dojrzewają jesienią; można je stosować jako przyprawę do mięs pieczonych. Gałęzie można użyć do wędzenia mięsa.
67