55. Borowik szatański (Boletus satanas). Rośnie z reguły latem w drzewostanach liściastych, szczególnie na terenach bogatych w wapń. Popularny w Europie zachodniej. Owocniki przypominają prawdziwka, jednak różnią się szarobialą barwą górnej strony kapelusza oraz czerwonym odcieniem spodu. W miejscach zgniecionych, uszkodzonych pojawiają się ciemnoblękitne plamy. Gatunek niejadalny, silnie trujący w stanie surowym.
56. Czernidlak pospolity (Copri-nus atramentarius). Szeroko rozpowszechniony gatunek na terenie o dużej żyzności gruntu. Najobficiej spotykany jesienią w pkolicach gnojówek, inspektów, dołów kompostowych i na brzegach lasu. Dojrzałe osobniki mają kształt dzwonka o postrzępionych brzegach. Początkowo są jasne w miarę dojrzewania ciemnieją i miękną, aż do rozpłynięcia się w czarną masę. Ze względu na małą wartość użytkową i odżywczą czernidłak pospolity traktowany jest jako niejadalny.
57. Gołąbek śmierdzący (Russu-la loetens). Często nazywany jest surowiatką śmierdzącą. Owocuje od czerwca do października w lasach mieszanych. Kapelusz ma barwy brunatnej z licznymi prążkami na obwodzie, trzon żółtawo-bialawy, szczególną, a . tym samym charakterystyczną cechą tego gatunku jest bardzo silny, przykry zapach przypominający gnijące warzywa. Przykry odór oraz ostry smak czynią 'ten gatunek niejadalnym.
58. Krowiak aksamitny (Paxillus atrotomentosus). Szeroko rozpowszechniony gatunek, bytujący je-sienią w lasach sosnowych. Kapelusz owocników brązowy, wklęśnięty centrycznie. Trzon aksamitny barwy ciemnobrunatnej. Grzyb ten ni.e zawiera składników trujących, jednak jest niejadalny ze względu na przykry zapach oraz gorzki smak.
109