Rysunek 1. Elementy funkcjonalne instalacji elektrycznej:
1 - linia napowietrzna nn, 2 - slup, 3 - przyłącze, 4 - złącze, 5 • tablica główna, 6 - tablica piętrowa, 7 - instalacje odbiorcze w mieszkaniach, 8 - wiz, 9 - fydrofor, 10 - obwody administracyjne
4. Co nazywamy złączem?
Złącze jest elementem (urządzeniem) łączącym instalację odbiorczą bezpośrednio lub przez wewnętrzne linie zasilające. W złączu znajduje się główne zabezpieczenie instalacji elektrycznej w obiekcie (budynku).
Jeżeli ze złącza jest wyprowadzona więcej niż jedna wewnętrzna linia zasilająca, to za złączem należy zainstalować główną rozdzielnicę z zabezpieczeniami poszczególnych wewnętrznych linii zasilających (wiz).
5. Co nazywamy wewnętrzną linią zasilającą (wiz)?
Wewnętrzna linia zasilająca (wiz) jest częścią instalacji łączącej układ pomiarowy ze złączem bezpośrednio lub przez główną rozdzielnicę.
6. Co nazywamy instalacją odbiorczą?
Instalacja odbiorcza jest instalacją, która znajduje się za układem pomiarowym i doprowadza energię elektryczną do odbiorników. W razie braku układu pomiarowego instalacja odbiorcza występuje za wyjściowymi zaciskami pierwszego urządzenia zabezpieczającego instalację odbiorcy od strony zasilania.
7. Jak dzielimy instalacje elektryczne zw względu na sposoby wykonania - zamontowania przewodów i osprzętu?
Rodzaj i sposób wykonania instalacji winien być dostosowany do charakteru budynku oraz przeznaczenia pomieszczeń. Ze względu na sposób prowadzenia przewodów, stosowane są różne rozwiązania instalacji, a mianowicie:
Instalacja w rurach pod tynkiem. W rurach stalowych lub termoplastycznych PCV. Jest wykonywana ze względu na przewidywane możliwości uszkodzenia mechanicznego przewodów a także estetykę pomieszczeń. Przy zastosowaniu osprzętu szczelnego instalacja ta może być stosowana w pomieszczeniach wilgotnych, zapylonych, niebezpiecznych pod względem pożarowym (z wyjątkiem rur termoplastycznych) przy I i II kategorii niebezpieczeństwa pożarowego.
Instalacja wtynkowa. Polega na układaniu specjalnych przewodów (w podwójnej izolacji) na ścianach lub sufitach i pokryciu ich warstwą tynku. Przewody na ścianie (suficie) winny być mocowane specjalnymi paskami lub klejami. Nie wolno przybijać (mocować) przewodów gwoździami!
Instalacja na tynku. Polega na układaniu przewodów w rurach stalowych i z twardego PVC na tynku. Mocowanie rur wykonuje się za pomocą specjalnych uchwytów do ścian, stropów.
Instalacja w prefabrykowanych bruzdach. Montowana jest jak instalacja wtynkowa, po ułożeniu w gotowych bruzdach i przykryciu zaprawą.
Instalacja zatapiana w prefabrykowanych płytach. Polega na wciągnięciu przewodów do rur instalacyjnych (zwykle z karbowanego PVC) i puszek zatopionych w trakcie produkcji płyt.
Instalacja zatopiona w konstrukcjach. Polega na wylewaniu odpowiedniego układu rur i puszek. Jako prefabrykat po przygotowaniu w warsztacie jest mocowany na budowie do deskowania, a następnie zalewany betonem. System ten ma podobne cechy jak instalacja zatopiona omówiona wyżej.
Instalacja listwowa. Polega na układaniu przewodów w odpowiednich listwach przypodłogowych i ściennych wykonanych z tworzyw sztucznych.
Instalacja mieszana (listwowo-zatapiana). Wykonywanie tej instalacji polega na tym, że pionowe odcinki rur są zatapiane w płytach,
9