1

Materiały SEP do egzaminu - linie napowietrzne

Elektroenergetyczna linia napowietrzna to urządzenie stanowiące element sieci elektroenergetycznej służące do przesyłania energii elektrycznej na różne odległości przy pomocy przewodów elektrycznych gołych ( nie izolowanych) lub przewodów izolowanych zawieszonych na konstrukcjach wsporczych ( słupach lub wspornikach).

Podział linii elektroenergetyczne ze względu na napięcie znamionowe.

Ze względu na napięcie linie dzieli się na: s Linie niskiego napięcia nn - do 1 kV,

S Linie średniego napięcia SN - powyżej 1 kV do 30 kV (włącznie), s Linie wysokiego napięcia WN- powyżej 30 kV do 110 kV (włącznie), s Linie najwyższych napięć NN (NWN)- powyżej 110 kV.

Linia napowietrzna składa się z następujących elementów:

s konstrukcji wsporczych, s przewodów,

•/ izolatorów, s osprzętu.

W elektroenergetycznych liniach napowietrznych stosowane są następujące przewody:

Linki aluminiowe Al o przekrojach od 16 do 120 mm2, stosowane prawie wyłącznie w liniach niskiego napięcia -nn. Do najczęściej stosowanych przewodów należą przewody izolowane samonośne AsXS i AsXSn o przekrojach od 25 do 120 mm², stosowane w liniach niskiego napięcia. Przewody mogą być prowadzone w wiązce. Ilość przewodów w wiązce może wynosić 2, 4, 5, 6.

Przewody izolowane stosuje się w liniach napowietrznych dla uproszczenia budowy linii, zmniejszenia liczby zakłóceń oraz zwiększenia bezpieczeństwa i pewności pracy linii. Przewody te są produkowane i stosowane jako wielożyłowe, zawierające od dwóch do sześciu żył, w tym jedna lub dwie żyły mogą mieć zastosowanie do zasilania odrębnych obwodów np. oświetlenia publicznego.

Przewody izolowane mają zastosowanie do wykonywania przyłączy oraz do prowadzenia linii w terenach zadrzewionych.

Przewody powinny być dostosowane do pracy w sieciach o napięciu znamionowym 230/400 V.

Żyły przewodów powinny być okrągłe, wielodrutowe, zagęszczone.

Żyły przewodów powinny mieć znormalizowany przekrój znamionowy z przedziału od 16 do120 mm². Żyły należące do tego samego toru powinny mieć taki sam przekrój znamionowy.

Wszystkie żyły przewodu powinny być izolowane.

Izolacja żył przewodu powinna być wykonana z polietylenu usieciowanego o dopuszczalnej długotrwałej temperaturze granicznej co najmniej 650C i dopuszczalnej przy zwarciu temperaturze co najmniej 130°C. Na życzenie odbiorcy przewód powinien być uodporniony na rozprzestrzenianie płomienia.

Przewody powinny być wielożyłowe o liczbie żył zależnej od przeznaczenia przewodu.

Przewody mogą być dwu-, trzy-, cztero-, pięcio-, lub sześciożyłowe, w tym zawierać odpowiednio jedną lub dwie żyły przeznaczone do przesyłania energii elektrycznej.

Żyły przewodów dwużyłowych powinny mieć znormalizowane przekroje znamionowe z przedziału od 16 do 35 mm², trzyżyłowych i czterożyłowych od 16 do 120 mm², pięciożyłowych i sześciożyłowych od 50 do 120 mm², a żyły innych przewodów dodatkowych od 16 do 35 mm².

Razem z żyłami roboczymi mogą być skręcone nie więcej niż dwie izolowane żyły sygnalizacyjne o przekroju znamionowym nie większym niż 2,5 mm².

Napowietrzne przewody izolowane dzielą się na:

Przewody izolowane samonośne.

Wszystkie żyły robocze przewodu bez elementu nośnego spełniają funkcję nośną i powinny być wykonane z drutów aluminiowych twardych lub z drutów ze stopu aluminium .

Przewody z neutralną żyłą nośną

Żyła neutralna przewodów dwu-, trzy-, cztero-, i pięciożyłowych lub żyła neutralna o większym przekroju znamionowym ( w przewodach sześciożyłowych) powinna być wykonana z drutów aluminiowych półtwardych lub twardych .

Przewody z elementem nośnym. Element nośny powinien stanowić część przewodu pizeznacźoną do jego zawieszania. Żyły robocze powinny być wykonane z drutów aluminiowych.

Element nośny powinien być wykonany z drutów stalowych ocynkowanych.

Izolatory stosowane w elektroenergetycznych liniach napowietrznych służą do zamocowania lub podwieszenia przewodów i do izolowania ich od słupa. Stosowane są izolatory porcelanowe lub szklane w całym zakresie napięć.

W liniach napowietrznych dla napięć do 1 kV stosowane są:

-    izolatory liniowe stojące typu N do przelotowego zawieszania przewodów oraz

-    izolatory szpulowe typu S do zawieszania odciągowego.