WiZ2 (2)

W fabryce w Sakai będą produkowane zarówno telewizory LCD, jak i ogniwa fotowoltaiczne (o łącznej mocy jednego gigawata)

ABY WĄŻ NIE ZJADAŁ

Wydaje się, że ekotechnologie wymagają często tak dużych nakładów i energii, że przestają być „eko”. Czy rzeczywiście?

3 ELŻBIETA WIETESKA

Pod koniec 2006 roku po raz pierwszy w historii sprzedano więcej telewizorów LCD niż kineskopowych. Ten na zdjęciu jest rekordowy (i prototypowy) - przy kontraście 100000:1 i 52-calowej przekątnej pobiera rocznie 140 kWh energii (4,5 godziny oglądania dziennie). W najcieńszym miejscu ma zaledwie 20 mm.

WŁASNEGO OGONA

CENY ROPY biją rekordy, mimo to na konferencji zorganizowanej ostatnio przez American Chemical Society oceniono, że energia słoneczna stanie się opłacalna najwcześniej za 10 lat i to pod warunkiem prowadzenia intensywnych badań nad jej wykorzystaniem. Kiedyś to jednak nastąpi, bo wydaje się, że ludzkość nie ma innego wyjścia (patrz: Jerzy Karpiuk .Apetyt na energię”, „WiŻ” 2/2007). Jednym ze sposobów wykorzystania energii słonecznej jest fotowoltaika, często spotykająca się jednak z zarzutem, że czystość pozyskiwanej za jej pomocą energii jest pozorna, bo „ekologicznie” czysta nie jest sama produkcja ogniw. Co zrobić, żeby wąż nie zjadał własnego ogona? Prześledźmy, jak postępuje w tej kwestii ich największy producent.

Jest nim japoński Sharp. Kojarzy się głównie z telewizorami LCD-ipo-niekąd słusznie - tak jak niegdyś z kal

kulatorami, a jeszcze wcześniej z automatycznymi ołówkami (patent z 1920 roku!), od których produkcji zaczynał. Nie każdy wie jednak, że Sharp ma niemal 50 lat doświadczeń w fotowolta-ice. Badania nad ogniwami firma rozpoczęła już w roku 1959, a ich masową produkcję w roku 1963. W1966 zastosowano je w latarniach morskich, a 10 lat później w satelitach. Łączna moc wyprodukowanych do tej pory przez Sharpa ogniw wynosi 2 GW; co stanowi czwartą część światowej produkcji.

Swoje osiągnięcia i plany w kwestii ochrony środowiska firma przedstawiła na tegorocznych targach w Hanowerze. We wszystkich fabrykach Sharpa i niemal wszystkich oddziałach firmy został wprowadzony program „Sharp Green Product Guideline”, mający zapewnić stałe ulepszanie tych parametrów produktów, które mają wpływ na środowisko. W roku 2005 telewizor Sharpa, jako pierwszy płaskoekra-nowy odbiornik, Komisja Europejską uhonorowała certyfikatem Eco-la-bel. Dziś może się już nim poszczycić ponad 40 modeli LCD Sharpa. Najistotniejszym elementem ekologicznej strategii firmy jest jednak budowa nowoczesnych „czystych” fabryk. Sztandarowy przykład to wytwórnia paneli LCD w Kameyama. Trzecią część energii potrzebnej do produkcji uzyskuje się w niej dzięki technologiom przyjaznym środowisku - m.in. zastosowaniu ogniw paliwowych i baterii słonecznych. Tak naprawdę jest to jedna z największych na świecie foto-woltaicznych elektrowni.

Jeszcze nowocześniejszy ma być kompleks w Sakai w prefekturze Osaka, w którym rozpoczęcie produkcji planuje się na rok 2010. W fabryce tej, jako pierwszej na świecie, będą produkowane jednocześnie panele LCD i ogniwa słoneczne. Uwspólnie-nie pewnych procesów i ograniczenie kosztów transportu pozwoli na znaczne oszczędności. Produkcja ma się rozpocząć w 2010 roku. W Sakai będą produkowane tylko ogniwa cienkowarstwowe, wymagające mniej materiału niż konwencjonalne.

To, że największe osiągnięcia w takiej dziedzinie jak fotowoltaika, ma akurat firma japońska, to nie przypadek. W Japonii, zresztą współgospodarzu kwietniowych targów, produkuje się też np. połowę wszystkich białych (czyli mogących zastąpić żarówki lub świetlówki) oszczędnych LED-ów. Japonia to kraj niewielki - prawie trzy czwarte jej 377 835 km² powierzchni pokrywają góry i tylko 1/6 obszaru nadaje się pod uprawę. Oszczędza się tu więc na co dzień, nie tylko energię. A z ograniczeń wynikają często wielkie rzeczy.    B

>2 ELŻBIETA WIETESKA jest redaktorem „Wiedzy i Życia".

'"WIEDZA I ŻYCIE CZERWIEC 2008

62