W MATLAB-ie macierz jest n-wymiarową tablicą liczb. Jako typ podstawowy przyjęto macierz dwuwymiarową, posiadającą kolumny i wiersze. Szczególne znaczenie nadaje się macierzom 1 na 1, które są skalarami, oraz macierzom złożonym tylko z jednego wiersza lub jednej kolumny, które są wektorami. MATLAB ma różne sposoby przechowywania danych zarówno numerycznych jak i nienume-rycznych, ale zwykle najlepiej jest traktować wszystkie zmienne jako macierz. Operacje w programie MATLAB są tak pomyślane, aby ich zapis był zbliżony do zapisu operacji matematycznych. W ten sposób uzyskano zrozumiałość zapisu programu MATLAB-a. Tam, gdzie inne języki programowania pracują z jedną liczbą, MATLAB umożliwia pracę z całą macierzą szybko i łatwo.
W programie MATLAB można wprowadzać macierze poprzez:
- bezpośrednie wprowadzenie listy elementów,
- tworzenie macierzy funkcji w M-plikach,
- wczytanie macierzy z zewnętrznych plików z danymi,
- generację macierzy z wykorzystaniem wbudowanych funkcji.
Przy wprowadzaniu macierzy jako listy elementów należy postępować według następujących zasad:
- oddzielać elementy wiersza spacjami lub przecinkami,
- używać znaku średnika ' do wskazania końca wiersza,
- otoczyć całą listę elementów nawiasami kwadratowymi [ ].
Aby wprowadzić macierz należy wpisać
» A = [16 2 3 13; 5 11 10 8; 9 7 6 12; 4 14 15 1] MATLAB wyświetli wprowadzoną macierz w następujący sposób:
A =
Gdy macierz jest już raz wprowadzona, MATLAB automatycznie przechowuje ją w obszarze roboczym (workspace) i można odwoływać się do niej jak do zmiennej oznaczonej A. Należy zwrócić uwagę na interesujące cechy macierzy A, nazywanej macierzą magiczną. Sumy elementów kolumn i wierszy tej macierzy są jednakowe i wynoszą 34.
Macierze można tworzyć używając M-plików. Tworzony plik zawiera polecenia MATLAB-a i zapisywany jest pod nazwą z rozszerzeniem * .m. Na przykład plik zawierający pięć następujących wierszy: