x(t)
Kwantyzacja sygnału - r. 4, [1] (r. 9.3.1 [2])
a x(t) - sygnał
^(t)-sygnał ^kwantowany mierzony
t
Błąd kwantowania: e(t) = x(t) - x(t)
Błąd kwantowania n-tej próbki:
- —<e(nT)< —
2 2
Próbka n-ta sygnału z przetw. A/C: x(nT) = x(nT) + e(nT)
Błąd kwantyzacji (r. 4.2, [1]):
Z dobrym przybliżeniem można przyjąć, że błąd e jest sygnałem losowym o równomiernym rozkł. prawd., tzn. o gęstości prawdopodobieństwa p = 1/ A:
4 1/A |
P | ||
A |
A |
2 2
Jakość kwantyzacji określa się współczynnikiem SNR (signal-to-noise-ratio):
Zatem
X
SNR =
sk
A2 /12
(4.2)
Np. dla sinusoidy z pełnym wy > r V2Xsk zakres przetwornika i o b-bitowego 1 -^xsk otrzymujemy: SNR = ^22b, a |
korzystaniem zakresu przetwornika: 2V2’Xsk „ziarno” przetwornika = |
w decybelach: SNRdB = 10log^22b , czyli: | |
SNRdB =6,02 -b +1,76 [dB] Wzrost liczby bitów przetwornika A/C o 1 bit poprawia dynamikę przetwarzania analogowo-cyfrowego o 6 dB. |
[2], (9.15)
snr moc sygnału
moc szumu kwantowania
moc sygnału = X2k,
moc szumu = wartość oczekiwana kwadratu błędu e o rozkładzie równ. =
o A/2
= E[e2]:
A/2
J P
-A/2
e2 = —
1 e"
A 3
-A/2
przetwornika zapobiegającym jego
Dla sinusoidy z nadmiarowym zakresem przesterowaniu:
8Xsk
2b
(4.4)
a w decybelach:
SNRdB =6,02-b-7,3 [dB] (4.5)