Untitled 2 (33)

Wiadomości podstawowe.

Kierunek walcowanie przebiega w czterech zasadniczych kierunkach - walcowanie:

•    wzdłużne ( materiał wykonuje ruch postępowy jednokierunkowy. Walce są ustawione równolegle względem siebie i symetrycznie względem osi obrotu);

•    okresowe( materiał wykonuje ruch postępowy lub postępowo-zwrotny);

•    skośne( materiał wykonuje jednocześnie ruch postępowy i obrotowy. Walce są ustawione wichrowato względem siebie);

•    poprzeczne( materiał wykonuje jednocześnie ruch obrotowy, ten sposób stosuje się do produkcji gwintowanych wkrętów i śrub oraz w walcowaniu przedkówek kuźniczych).

Rozróżniamy walcarki:

a)    duo -dwuwalcowe;

b)    trio - trój walcowe;

c)    kwarto - cztero walcowe;

d)    wielowalcowe.

Odkształcenie plastyczne przy wzdłużnym walcowaniu odbywa się w wyniku przechodzenia metalu przez szczelinę miedzy walcami, obracającymi się w dwóch przeciwnych kierunkach. Wskutek walcowania następuje zmiana wymiarów oraz postaci walcowanego przedmiotu. W wyniku walcowania następuje:

•    zmniejszenie wysokości pasma z początkowej ho, do końcowej hi_;

•    zwiększenie długości pasma z początkowej J<> do końcowej lj;

•    zwiększenie szerokości pasma z początkowej b® do kocowej b\.

Ze względu na to, że wysokość pasma jest znacznie mniejsza od jego szerokości, zatem po walcowaniu metal przemieszcza się głównie w kierunku długości ( w, kierunku walcowania), natomiast niewielka część metalu - w kierunku powiększenia szerokości

Metody wałkowania blach.

Blachy grube (54-110 mm) nagrzewa się w piecach przepychowych, komorowych lub wgłębnych. Wsad wyciąga się z pieca wprost na samotok łub podajie suwnicą do wytwornicy. Technologia walcowania przewiduje po 2 lub 4 przepustach, wyrównujących grubość materiału wsadowego, przeprowadzić 10 do 14 przepustów ukośnie do osi dla osiągnięcia żądanej szerokości materiału.

Następne przepusty aż do zakończenia procesu prowadzi się w kierunku podłużnym. W czasie walcowania usuwa się zgorzelinę natryskiem wody pod wysokim ciśnieniem, co pozwala na uzyskanie lepszej jakości powierzchni blachy. Walcowanie rozpoczyna się małymi gniotami, następnie stopniowo się je zwiększa, a pod koniec procesu ponownie gnioty się zmniejsza dla osiągnięcia dokładnych wymiarów. Po zakończonym procesie walcowania grube blachy się prostuje bezpośrednio na gorąco lub na zimno.

Walcowanie blach cienkich na gorąco przeprowadza się w ten sposób, że wsad w postaci wytrawionej blachówki, nagrzewa się w piecach komorowych lub w piecach przepychowych do niższych temperatur niż normalnie przy walcowaniu, ze względu ma wymaganąjiakość powierzchni. Nagrzewany wsad podawany jest do walcarki wstępnej i rozwalcowywany w szeregu przepustach w poprzek długości. Po rozwalcowaniu półwyrób dogrzewa się w piecu komorowym i walcuje w klatkach następnych. Walcowanie końcowe przeprowadza się na walcarkach z walcami o najlepszej jakości powierzchni. Wymagane jest by walce były utwardzane, szlifowane i polerowane. Metoda ma ta ma podstawową wadę. Wskutek dłuższego kontaktu z gorącym materiałem powierzchnia walca rozgrzewa się i zwiększa swą średnicę, zwłaszcza w środku długości. Wynika z tego, że materiał zostaje silniej odkształcany w środku swej szerokości i się bardziej wydłuża. Taki proces prowadzi do wyrobów o nierównomiernych brzegach, które następnie muszą być obcinane, co powoduje zwiększoną ilość odpadów. By tego uniknąć stosuje się walce do blach z nieznaczną wklęsłością beczki, taka żeby po odpowiednim rozgrzaniu się ich kształt dzięki rozszerzalności doszedł do możliwie idealnej walcowatości.

Blachy o grubości nie mniejszej niż 2mm walcuje się na gorąco, a cieńsze do 0,2 mm walcuje się na zimno.