Zasady Wykładni Prawa L Morawski 0

Zasady wykładni prawa ■

wać z udziału swego przedstawiciela w określonej czynności procesowej (argumentum a maioń ad minus - wyrok SN z dnia 8 lutego 2006 r., III KK 221/05, OSNKW 2006/3/31, Biul SN 2006/3, „Wokanda” 2006/11; zob. też postanowienie SN z dnia 16 marca 2001 r., V KKN 24/99, LEX nr 51667)".

Druga forma argumentu a fortioń to argumentum a minori ad maili s (wnioskowanie z mniejszego na większe). Podstawą wnioskowania jest tutaj przepis zakazujący, a wnioskowanie przebiega według następującego schematu: „Jeżeli zakazane jest mniej, to tym bardziej zakazane jest więcej”. Jeżeli zatem zakazane jest deptanie trawy, to tym bardziej zakazane jest łamanie krzewów i drzew. Jeśli art. 147 k.c. zabrania właścicielowi dokonywania robót ziemnych, które by groziły nieruchomości sąsiedniej utratą oparcia, to tym bardziej nie wolno dokonywać takich robót, które by bezpośrednio powodowały utratę oparcia⁴⁰. Zdaniem TK jeśli konstytucja zabrania takiego ograniczenia własności, która by naruszała istotę tego prawa (art. 64 ust. 3), to tym bardziej musi ona zabraniać jeszcze dalej idącej ingerencji w to prawo, która by prowadziła do jego całkowitego unicestwienia, wtedy bowiem mówić by należało nie o ograniczeniu prawa własności, ale o wywłaszczeniu (wyrok TK z 14 marca 2000 r., P 5/99, OTK 2000/2/60). Jeśli przepis prawny zabrania pociągania do odpowiedzialności osób, które nieumyślnie wyrządziły szkodę przy wykonywaniu powierzonych im obowiązków, to tym bardziej wyklucza on taką odpowiedzialność w wypadku, kiedy zachowanie tych osób nie nosiło znamion winy, a cechowała je jedynie obiektywna nieprawidłowość postępowania w postaci bezprawności (wyrok TK z 3 marca 2004 r., K 29/03, OTK-A 2004/3/17). Przekonywujący przykład zastosowania zasady a minori ad maius podaje NSA: ,jeżeli niedopuszczalne jest kumulowanie sankcji z art. 27 ust. 6 o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) i z ustawy karnej skarbowej w stosunku do osoby fizycznej popełniającej wykroczenie, to tym bardziej niedopuszczalne jest podwójne karanie osoby fizycznej dopuszczającej się przestępstwa w związku z rozliczaniem podatku od towarów i usług. Skoro sprzeczny z Konstytucją jest już zbieg odpowiedzialności administracyjnej z łagodniejszą z natury odpowiedzialnością za wykroczenie podatkowe, to tym bardziej sprzeczność taka wystąpi w przypadku zbiegu z surowszą

⁴⁰ Ibidem, s. 898.

250 ■■se