ZF Bień5

Wykorzystanie dźwigni przy planowaniu zysku 145

Im większy jest poziom kosztów stałych w danych granicach zdolności wytwórczej lub usługowej, tym ostrzejsze różnice występują między przyrostem sprzedaży i towarzyszącego jej przyrostu zysku. Istnieje jednak określona skala elastyczności między zmianami zysku operacyjnego i sprzedaży, którą można określić Istota dźwigni mianem dźwigni operacyjnej.    operacyjnej

Skalę dźwigni operacyjnej (D₀) ilustruje relacja, zachodząca między procentem przyrostu zysku operacyjnego (AZ₀), tj. przed odliczeniem płaconych odsetek od obcych kapitałów i przyrostu przychodów ze sprzedaży (AS):

Znajomość tej relacji w okresie wyjściowym (poprzedzającym okres, na jaki sporządza się plan) ułatwia planowanie zysku operacyjnego. Może ona być również wykorzystana dla weryfikacji planowanego przyrostu zysku, jeżeli jego wysokość ustalono na podstawie bezpośrednich kalkulacji wolumenu przewidywanej sprzedaży i kosztów jej towarzyszących.

Skalę dźwigni operacyjnej ustala się na podstawie danych z poprzedniego okresu według formuły:

mt

Skala dźwigni operacyjnej

D₀ — skala dźwigni operacyjnej,

S_w — sprzedaż w okresie wyjściowym,

V — suma kosztów zmiennych w okresie wyjściowym, Z₀ — zysk operacyjny w okresie wyjściowym.

Znając skalę dźwigni operacyjnej, przyrost zysku (AZ₀) oczeki-