ZF Bień8

168 Kształtowanie struktury kapitałów

z niższych w stosunku do normalnie pobieranych odsetek pokrywa przeważnie budżet państwa, przekazując odpowiednie środki bankowi.

Umowa

kredytowa

Uzyskanie kredytu bankowego łączy się z zawarciem przez przedsiębiorstwo odpowiedniej umowy z kredytodawcą. Występując o udzielenie kredytu przedsiębiorstwo formułuje swoje propozycje przeważnie w pisemnej formie, określając:

—    rodzaj i wysokość kredytu, jaki chciałoby uzyskać,

—    przeznaczenie kredytu (cel),

—    źródła i terminy spłaty kredytu,

—    zabezpieczenie spłaty kredytu.

Podstawowym celem udzielania przez banki kredytów jest dążenie do osiągania zysków dzięki własnym kapitałom, wkładom (lokatom) klientów oraz pożyczkom na rynku kapitałowym. Towarzyszy temu dążenie do uniknięcia strat, jakie mogą występować w razie okresowej lub ostatecznej niewypłacalności kredytobiorców. Dlatego bank dokonuje oceny zdolności płatniczej (kredytowej) potencjalnego klienta. Ponadto — w razie nawet pozytywnej oceny — wymaga często dodatkowego zabezpieczenia w formie zastawu (np. papierów wartościowych, zapasów towarów, hipoteki, tj. zastawu na nieruchomościach), poręczenia lub gwarancji zapłaty przez inny bank lub przedsiębiorstwo.

Większe firmy, cieszące się odpowiednią popularnością i solidnością płatniczą (dotyczy to na przykład firm, których akcje notowane są na giełdzie papierów wartościowych) mogą — zamiast korzystania z kredytu bankowego — zaciągać krótkoterminowe pożyczki bezpośrednio na rynku pieniężnym dzięki emisji bonów pieniężnych lub spełniającymi podobne funkcje komercyjnymi wekslami¹⁰.

¹⁰ Zamiast bonami pieniężnymi (ang. commercial papers) można posłużyć się podobnym instrumentem, jakim są tzw. komercyjne weksle inwestycyjno-terminowe (w skrócie KWIT)