ZF Bień 0

200 Zarządzanie majątkiem obrotowym

i dni), którego charakterystykę przedstawiono w rozdziale 4. Na tej podstawie podejmowane powinny być z odpowiednim wyprzedzeniem decyzje dotyczące źródeł sfinansowania przejściowych niedoborów gotówki oraz najkorzystniejszego lokowania występujących okresowo jej nadwyżek.

Niezbędne jest także bieżące śledzenie informacji o codziennych wpływach i wydatkach gotówkowych, analizowanie odchyleń od planu i podejmowanie decyzji niezbędnych dla zachowania płynności finansowej oraz dla zapobieżenia nadmiernemu ewentualnie w stosunku do planu zamrożenia kapitałów i środków pieniężnych. Zbyt duże w stosunku do potrzeb stany gotówki zmniejszają wprawdzie ryzyko zakłóceń w zdolności firmy do terminowego regulowania zobowiązań. Jednak ograniczają zyski, które mogłyby być osiągnięte dzięki zaangażowaniu większej gotówki w procesach gospodarczych lub opłacalnych lokatach.

Bieżące

zarządzanie

zasobami

pieniężnymi

Bieżące zarządzanie zasobami gotówkowymi powinno zmierzać do:

—    przyspieszenia dyspozycyjności wpływami gotówkowymi przez skracanie czasu ich obiegu,

—    regulowania zobowiązań w terminie ale bez wyprzedzenia w stosunku do końcowej daty płatności, tj. przy pełnym wykorzystaniu możliwego przetrzymania gotówki bez wzrostu kosztów z tego tytułu,

—    lokowania przejściowych nadwyżek środków pieniężnych w sposób zapewniający odpowiednie korzyści, w tym zapobieganie deprecjacji powodowanej inflacją,

—    pozyskiwania najtańszych źródeł finansowania przejściowych niedoborów gotówki.

Dyscyplina inkasa należności

Przyspieszenie dyspozycyjności wpływami gotówkowymi wymaga przede wszystkim przestrzegania odpowiedniej dyscypliny w zakresie inkasowania należnych przedsiębiorstwu kwot od jego dłużników. Już samo skrócenie czasu dostarczania rachunku odbiorcy ma tu istotne znaczenie, gdyż jest to dokument, od daty