Ant ymrt obol 1 t.T |
Wbudowany do: |
Działanie: | ||
1. 5-Bromouracyl |
DNA |
zmiana |
właściwości |
kodowani |
4. ?-Thlourncyl |
RNA |
zmiana |
właściwości |
kodowani |
5. p-Florofenyloalanina |
białko |
zmiana |
właściwości |
białek |
6. Etionina |
białko |
zmiana |
właściwości |
białek |
Wśród antybiotyków charakteryzujących się dużą specyficznością wyróżniam)!
a) Inhibitory replikacji np. mitomycyna cf hamuje aktywność polimeraJ
DNA umożliwiając repllkacje tylko w krótkich odcinkach DNA, albo hamuje ■ zupełnie. '
b) Inhibitory transkrypcji np. rifamycyna blokuje polimerazę RNA u balj terii. Aktynomycyna D wiąże się z regionami DNA bogatymi w guaninę unie* możliwiając działanie polimerazy u organizmów zarówno pro- Jak i eukario* tycznych.
c) Inhibitory translacji np. cykloheksimid przez wiązanie się z małU
podjednostką rybosomów SOS i chloramfenikol wiążący się z dużą podjednoJ stką rybosomów 70S. ;
9.5.5. Podział jądra
Po zdwojeniu masy chromatyny do 4C i stosunkowo krótkiej fazie Gg na stępuje Jej rozdzielenie do jąder potomnych. Rozdzielenie chromatyny n identyczne pod względem genetycznym połowy możliwe jest dzięki formowany z niej chromosomom. Wyróżniamy następujące sposoby podziału jąder: amito-
za, mitoza i mejoza.
9.5.5.1. A m i t o z a (podział bezpośredni) polega na podziale jądr drogą stopniowego przewężania. W podziale tym, który występuje z reguły ’ komórkach degenerujących nie wyodrębniają się chromosomy i nie ma wrzeciona kariokinetycznego.
9.5.5.2. Mitoza (podział pośredni) występuje w miejscach wzrostu somatycznego roślin, a więc we wszystkich merystemach, jak również w czasil odróżnicowywania się komórek w wyniku nacięcia tkanki, pewnych infekcj. czy też w warunkach hodowli in vitro w izolowanych narządach, komórkach protoplastach. Mitoza składa się z szeregu faz (profaza, metafaza,anafaza, telofaza) w których zachodzi formowanie się i podział chromosomów. Proces; te są płynne, co najlepiej można zaobserwować na filmie przedstawiający: mitozę (A. Bajer: Mitoza w bielmie Haemanthus). Przebieg mitozy będzii przedmiotem ćwiczeń (zad. 12).
W wyniku mitozy powstają dwa jądra potomne o tej samej liczbie chromosomów. Jądra te są identyczne pod względem genetycznym w stosunku do siebie jak i do jądra macierzystego (ryc.9.26). Po mitozie najczęściej następuje cytokineza.
Stosunek liczby komórek dzielących się mitotycznie do ogólnej liczby komórek obecnych w tkance (indeks mitotyczny) można modyfikować stosując stymulatory mitoz jak cytokininy, gibereliny i auksyny czy też inhibitory o różnym stopniu specyficzności, a wśród nich najróżniejsze cytostatyki hamujące podziały komórek nowotworowych.
Me jo za. wiąże się ściśle z rozmnażaniem Renera tywnym I polega nni ii) redukcji liczby chromosomów z 2n (diploidelnn,)) do n (hnplol-ilnl imj), b) zapewnieniu rekombinacji genów przez przypadkowe rozdzielenie chromosomów homologicznych i wymianę odcinków żwawi i ron’.Ing ovn .