img023 (12)

ustalenie wspólnej strategii samorządów lokalnych - gminy, powiatu, województwa, rzególnie w zakresie poprawy jakości usiug na rzecz osób w podeszłym wieku, utworzenie i prowadzenie modelowych placówek stażowych,

szkolenie kadry na potrzeby kompleksowej opieki długoterminowej, rozwój szkolnictwa dycznego i kształcenia ustawicznego w zawodach medycznych

nawiązanie stałej współpracy z wiodącymi w tej dziedzinie krajami Europy, współdziałanie przedstawicieli władzy centralnej oraz samorządów lokalnych z organizacjam .'watelskimi na rzecz wdrożenia i rozwoju opieki długoterminowej,

Koncepcja opieki:

Ponieważ skuteczne niesienie pomocy jest, z uwagi na liczbę potrzebujących, zjawiskiem ilecznym, profesjonaliści poszukują idealnego modelu opieki,

W efekcie pojawiło się wiele koncepcji opieki (teorii pielęgnowania), które wykorzystywano d rzeb metodyki pielęgnacji chorych osób niepełnosprawnych.

Od XIX wieku do dzisiejszych czasów sformułowano 32 teorie pielęgnacji.

Największym zainteresowaniem cieszy się tzw. koncepcja opieki całościowej, która zakłada: rehabilitację osoby chorej,

wzmocnienie lub pobudzenie jej własnej aktywności, w opiece nad osobami niepełnosprawnymi dochodzi jeszcze jeden cel: dbaiość o zachowanie jakości życia.

Postulat dbania o jakość życia pacjentów czy podopiecznych ma na celu ochronę osób pełnosprawnych, przed depresją! marazmem, ale także zapewnienie tym osobom przynajmniej iimum radości i zadowolenia z ich życia.

Realizowanie opieki całościowej w praktyce trafia na wieie przeszkód, a często jest wręcz możliwe. Mimo wszystko należy dążyć do zachowania równowagi między trzema wymienionymi :ej zakresami oddziaływania.

Podjęcie decyzji o potrzebie ingerencji i narzuceniu osobie niepełnosprawnej postępowania tgodnego z jej wolą i oczekiwaniami, jest najtrudniejszym zadaniem pracowników medycznych i sonelu opiekuńczego. O zakresie interwencji medycznej i opiekuńczej decyduje świadomość rożeń. Determinuje ona zakres oczekiwań pacjenta i jego rodziny jak również poziom dbałości o pieczeństwo osoby objętej opieką demonstrowany przez pielęgniarki i opiekunki. Świadomość rożeń jest bardzo ważnym aspektem opieki i powinna mieć odzwierciedlenie we wszystkich nnościach pielęgnacyjnych. Pielęgniarka i opiekunka mają także obowiązek dbać o swoje pieczeństwo, a więc muszą mieć świadomość zagroZeń związanych ze sprawowaniem opieki, gą one odmówić wykonania czynności zagrażającej ich zdrowiu np. dźwiganie pacjenta uruchomionego przy przemieszczaniu go z łóżka na fotel, jeżeli są same i nie mogą skorzystać z - innych osób, nie mają do dyspozycji sprzętu wspomagającego i nie znają technik znego przemieszczania osoby unieruchomionej.

Pielęgniarka i opiekunka powinny wspólnie, świadome, systematycznie, planowo, w otywowany sposób, działać na rzecz swoich klientów.

Wspólna droga pielęgniarki i opiekunki, przy wykonywaniu swych zadań, wiedzie od ęczania osoby objętej opieką poprzez wspomaganie jej w podtrzymaniu codziennej aktywności owarzyszenia w niepełnosprawności i chorobie .

Biorąc powyższe pod uwagę jako konsultant krajowy w dziedzinie pielęgniarstwa przewlekle rych i niepełnosprawnych, w opiece nad osobami niepełnosprawnymi, rekomenduję koncepcję jki Moniki Krohwinkel. Jest ona współczesnym teoretykiem pielęgniarstwa

i profesorem nauk pielęgniarskich w Ewangelickiej Szkole Wyższej w Darmstadt (Niemcy).

Monika Krohwinkel wykorzystała w swojej teorii pielęgnacji wyniki badań psychologicznych ahama Maslowa (zm. 1970) i jego „piramidę potrzeb ludzkich", elementy teorii samopielęgnacji oty Orem oraz elementy teorii Nancy Roper, która wprowadziła do teorii pielęgnacji pojęcie 12 stawowych aktywności życiowych.

Koncepcja M. Krohwinkel w skrócie nazywana jest teorią AEDL - są to pierwsze litery od nieckich stów oznaczających codzienne aktywności, aktywność społeczną i egzystencjalne wiadczenia życia.

Dokonując dużego uproszczenia, można opisać tę koncepcję pielęgnowania jako opiekę irunkowanąna pomoc w realizacji podstawowych potrzeb (aktywności) codziennych, t.j. lunikowania się, mobilności, witalności, jedzenia i picia, wydalania, higieny ciata, ubierania i